Τα γερμανικά εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας είναι ατελείωτα. Μπορεί κάποια να είναι γνωστά εδώ στην Ελλάδα, όπως το Δίστομο ,τα Καλάβρυτα και άλλα πολλά,που στοίχισαν ζωές,

Yπ’ αριθμόν 170 πολεμικό ανακοινωθέν:«Περιωρισμέναι ενέργειαι επαφής εις διάφορα σημεία αμφοτέρων των μετώπων».

Yπ’ αριθμόν 169 πολεμικό ανακοινωθέν:
«Ι. Γερμανικά μηχανοκίνητα στοιχεία προερχόμενα εκ της περιοχής του Μοναστηρίου έλαβον την επαφήν μετά των ημετέρων δυνάμεων εις την περιοχήν Φλωρίνης – Βεύης.
ΙΙ. Εις το αλβανικόν μέτωπον περιωρισμέναι ενέργειαι περιπόλων και πυροβολικού».

Yπ’ αριθμόν 168 πολεμικό ανακοινωθέν:
Ι. Εις το αλβανικόν μέτωπον ενέργειαι περιπόλων και πυροβολικού.
ΙΙ. Ανατολικώτερον ουδέν το αξιοσημείωτον.

Η αντίσταση του οχυρού Ρούπελ το 1941 στην ναζιστική επιδρομή έγινε θρύλος, παγκόσμια γνωστός. Τα οχυρά εκείνα δεν έπεσαν ποτέ. Οι Γερμανοί τα κατέλαβαν όταν η Ελλάδα αναγκάσθηκε να συνθηκολογήσει... Αντίθετα στην σκιά της ιστορίας, έμεινε η περιπέτεια της σημαίας του οχυρού, που πέρασε στα χέρια των εισβολέων. Οι μάχες άρχισαν στις 6 Απριλίου 1941 και τερματίσθηκαν στις 9 Απριλίου, ενώ στις 10 Απριλίου έγινε η αποχώρηση των Ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων, μετά την συνθηκολόγηση. Ανάμεσα στους μαχητές ήταν και ο Θρακιώτης στρατιώτης Ιωάννης Χατζηλαζάρου ή Χατζηλαζαρίδης ο οποίος αφηγείται...

«Ι. Αι διά της κοιλάδος του Αξιού εισδύσασαι τεθωρακισμέναι γερμανικαί δυνάμεις, συγκρατηθείσαι μέχρι της χθεσινής νυκτός εις την περιοχήν Κιλκίς εξηκολούθησαν την προς Θεσσαλονίκην επίθεσιν των και εισήλθον εις την πόλιν.

«Τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται», ήταν η ηρωική απάντηση του Ταγματάρχη Γεωργίου Δουράτσου, Διοικητή του οχυρού Ρούπελ στους Γερμανούς αγγελιοφόρους στις 9 Απριλίου, 

Yπ’ αριθμόν 165 πολεμικό ανακοινωθέν:
«Ο εις Νότιον Σερβίαν αγωνιζόμενος νοτιοσλαβικός στρατός, συμπτυχθείς, απεκάλυψε το αριστερόν πλευρόν του εις την γραμμήν των συνόρων μας ηρωικώς μαχομένου στρατού μας. Παρά τούτο, ο στρατός μας αγωνίζεται μετ’ αφαντάστου αυτοθυσίας, διεκδικών το πάτριον έδαφος σπιθαμήν προς σπιθαμήν». 

«Ι. Και σήμερον δευτέραν ημέραν συνεχίσθη η μετ’ ισχυρών γερμανικών δυνάμεων επίθεσις τόσον εις την κοιλάδα του Στρυμόνος όσον και εις το υψίπεδον Νευροκοπίου μετά της αυτής σφοδρότητος και επιμονής. Αι αμυνόμεναι ολιγάριθμοι Ελληνικαί δυνάμεις επέτυχον και σήμερον να συγκρατήσωσι τον αντίπαλον εις τας ενδιαφερούσας περιοχάς.

Η XVIII Μεραρχία Πεζικού (ΜΠ) κατείχε το άκρο αριστερό της «Γραμμής Μεταξά» τον Απρίλιο του 1941.