Είσαι σε λάθος δρόμο κ.Πρόεδρε της Βουλής. Διάλεξες λάθος Λαό να προσλάβεις. Διάλεξες λάθος Θρησκεία να υποτιμήσεις,λάθος ώρα να μιλήσεις . Δεν θα σου απαντήσω τώρα εγώ στις ανιστόρητες και παράξενες,ύποπτες θα έλεγα, δηλώσεις σου πως τάχα "δεν είμαστε Λαός Ορθόδοξος".

Θα αφήσω να σε βάλει στη θέση σου ένας μεγάλος Έλληνας ,ένας Μικρασιάτης που έζησε τον πόνο της πραγματικής προσφυγιάς και του ξεριζωμού,ένας καλλιτέχνης και φιλόσοφος που πρόσφερε στον Τόπο Πολιτισμό.Μιλάω Πρόεδρε για τον κυρ-Φώτη Κόντογλου, αν έτυχε ποτέ να τον ακούσεις η να τον διαβάσεις .Αυτός σου απαντάει, διάβασε τι σου λέει και ξανασκέψου τι είπες. Είσαι Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και τα λόγια σου πρέπει να είναι μετρημένα και σωστά γιατί ο ρόλος σου είναι να ενώνεις και όχι να διχάζεις τον Λαό.Διάβασε λοιπόν μήπως συνέλθεις. Και να θυμάσαι πως όλοι εκείνοι που έχυσαν το αίμα τους για να έχεις εσύ σήμερα την άνεση να μιλάς αγωνίστηκαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία.

π.Τιμόθεος Ηλιάκης

Φώτης Κόντογλου: "Ρωμιοσύνη και Ορθοδοξία είναι ένα πράγμα"

Για να μην πάρω τους πολύ παληούς, παίρνω δυο τρεις από εκείνους πού αγωνισθήκανε για την ελευθερία της Ελλάδας, πού όποτε μιλάνε για τη λευτεριά, μιλάνε και για τη θρησκεία.

Ο Ρήγας Φεραίος λέγει: «Να κάνουμε τον όρκο / απάνω στο Σταυρό». Ένας άλλος ποιητής γράφει: «Για της πατρίδας την ελευθερία / για του Χρίστου την πίστη την αγία / γι’ αυτά τα δύο πολεμώ, / μ’ αυτά να ζήσω επιθυμώ_ / κι αν δεν τα αποχτήσω / τι μ’ ωφελεί να ζήσω;».

Του Σολωμού η ψυχή είναι θρεμμένη με τη θρησκεία, γι’ αυτό μοσκοβολούνε τα ποιήματα του από δαύτη. Κι αυτή τη μοσκοβολιά τη νιώθει κανένας στην Ημέρα της Λαμπρής, στη Δέηση της Μαρίας, στη Φαρμακωμένη, Εις Μοναχήν, στον Ύμνο της Ελευθερίας, στο Διάλογο και σε πολλά άλλα.

Οι αγράμματοι ποιητές των βουνών, μέσα στα τραγούδια πού κάνανε, και που δε θα τα φτάξει ποτέ κανένας γραμματιζούμενος, μιλάνε κάθε τόσο για τη θρησκεία μας, για το Χριστό, για την Παναγιά, για τους δώδεκα Αποστόλους, για τους αγίους. Πολλές παροιμίες και ρητά και λόγια που λέγει ο λαός μας, είναι παρμένα από τα γράμματα της Εκκλησίας.Η Ρωμηοσύνη είναι ζυμωμένη με την Ορθοδοξία, γι’ αυτό Χριστιανός κ’ Έλληνας ήτανε το ίδιο. Από τότε που γινήκανε χριστιανοί οι Έλληνες, πήρανε στα χέρια τους τη σημαία του Χριστού και την κάνανε σημαία δική τους: Πίστις και Πατρίς! Ποτάμια ελληνικό αίμα χυθήκανε για την πίστη του Χριστού, από τα χρόνια του Νέρωνα και του Διοκλητιανού, έως τα 1838, πού μαρτύρησε ο άγιος Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων. Ποια άλλη φυλή υπόφερε τόσα μαρτύρια για το Χριστό; Αυτό το ακατάλυτο έθνος πού έπρεπε να πληθύνει και να καπλαντίσει τον κόσμο, απόμεινε ολιγάνθρωπο γιατί αποδεκατίσθηκε επί χίλια οχτακόσια χρόνια από φυλές χριστιανομάχες.

Αγιασμένη Ελλάδα! Είσαι αγιασμένη, γιατί είσαι βασανισμένη. Κι η κάθε γιορτή σου μνημονεύει κ’ ένα μαρτύριο σου. Τα πάθη του Χριστού τα ‘κανες δικά σου πάθη, τα μαρτύρια των Αγίων είναι δικά σου μαρτύρια. Ο δικός σου ο κλήρος στάθηκε η πίκρα. Θλίβεσαι με τον Χριστό, θλίβεσαι με την Παναγιά, μαρτυράς μαζί με τους μάρτυρες της πίστης κι ολοένα κλαις σαν θρηνητικό τρυγόνι στα αγιασμένα μνημούρια πού ‘ναι φυτρωμένα απάνω τους αγριοχόρταρα και φλυσκούνια.
Πλην η θλίψη σου εσένα είναι κάποια θλίψη χαροποιά, γεμάτη ελπίδα κι αθανασία. «Και γαρ εν όψει ανθρώπων εάν κολασθώσιν, η ελπίς αυτών αθανασίας πλήρης» κατά τον Σολομώντα. Αυτό είναι το «χαροποιόν πένθος», η «χαρμολύπη» πού λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Είναι η αληθινή χαρά πού ξαγοράζεται μονάχα με τον πόνο.

Σήμερα γιορτάζουμε την ένδοξη Κοίμηση της Παναγίας. Σ’ αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια χτυπούνε οι καμπάνες και ψέλνουνε οι ψαλτάδες. Τα πιο πολλά είναι στης Παναγίας τ’ όνομα, και πανηγυρίζουνε σήμερα την Κοίμηση της Θεοτόκου. Μα αυτή δεν είναι γιορτή θανάτου, είναι γιορτή χαράς και θρίαμβος, γιατί αυτή που κοιμήθηκε είναι η Μητέρα της Ζωής, όπως λέγει εκείνο το θεσπέσιο δοξαστικό πού λένε σήμερα στη Λειτουργία:

«Τη αθανάτω σου κοιμήσει Θεοτόκε μήτηρ της ζωής, νεφέλαι τους αποστόλους αιθέριους διήρπαζον και κοσμικώς διεσπαρμένους, ομοχώρους παρέστησαν τω αχράντω σου σώματι, ο και κηδεύσαντες σεπτώς, την φωνήν του Γαβριήλ μελωδούντες ανεβόων. Χαίρε, κεχαριτωμένη παρθένε, μήτερ ανύμφευτε, ο Κύριος μετά σου. Μεθ’ ων, ως Υιός σου και θεόν ημών ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών».

Σήμερα όλη η Ελλάδα μοσχοβολά από το ευωδέστατο σκήνωμα της Παναγίας, που είναι η μητέρα των ορφανεμένων, η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των θλιμμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων. Κι απ’ άκρη σε άκρη της Ελλάδας, στις πολιτείες, στα χωριά, στα μοναστήρια και στις σκήτες, απάνω στα δασωμένα βουνά, στα λαγκάδια, στις σπηλιές, στα γαλανά τα κύματα που δροσοαφρίζουνε από τον πελαγίσιον αγέρα, στα νησιά και στα ρημόνησα, στους κάβους, παντού αντιλαλεί η υμνολογία που ψέλνουνε οι ψαλτάδες για την ταπεινή βασίλισσα που κοι¬μήθηκε.Το μελτέμι που φυσά τώρα το Δεκαπενταύγουστο και δροσίζει τον κόσμο τα δεντρικά που ‘ναι φορτωμένα με λογής λογής πωρικά, τα άγρια τα ρουμάνια, με τις αντρειωμένες βαλανιδιές και με τα έλατα και με τα κέδρα, τα άσπρα σύννεφα που αρμενίζουνε στον γαλανό ουρανό, όλα είναι χαροποιά και μακάρια, όλα είναι ιλαρά από την γλυκύτητα της Παναγίας. Στα πέλαγα ταξιδεύουνε λογής-λογής καράβια και καΐκια πώχουνε γραμμένο απάνω στο μάγουλο τους το γλυκύτατο τ’ όνομα της.

Ω! Αληθινά δική μας είναι η Παναγία, δικό μας είναι το Ρόδον το Αμάραντον!Ποιος θα μπορούσε να την υμνήσει όπως την υμνολογήσανε οι υμνωδοί της Εκκλησίας μας; Αρχαγγελικές σάλπιγγες θαρρείς πώς ακούγονται παντού, με ύψος και με σεμνότητα, μ’ ένα κάλλος πνευματικό που βρίσκεται μονάχα στην Ορθοδοξία. Στον Εσπερινό της παραμονής ψέλνουνε τούτα τα τροπάρια που γεμίζουνε την ψυχή μας με κάποιον αγιασμένον ενθουσιασμό:

«Ω του παραδόξου θαύματος! Η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται, και κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται. Ευφραίνου, Γεσθημανή, της Θεοτόκου το άγιον τέμενος. Βοήσωμεν οι πιστοί, τον Γαβριήλ κεκτημένοι ταξίαρχον Κεχαριτωμένη χαίρε, μετά σου ο Κύριος, ο παρέχων τω κοσμώ δια σου το μέγα έλεος».Από τι καρδιές, από τι χρυσά σπλάχνα εβγήκε τούτος ο πλούτος! Εδώ δεν είναι συνταίριασμα τεχνικό από λόγια κι από ήχους. Εδώ είναι αληθινά «η φωνή του Γαβριήλ μελωδούντος» από τας ουράνιους αψίδας, ύμνος αθανασίας. Αμή εκείνη η θ’ ωδή που λέγει: «Νενίκηνται της φύσεως οι όροι εν σοι, Παρθένε άχραντε, παρθενεύει γαρ τόκος, και ζωήν προμνηστεύεται θάνατος. Η μετά τόκον παρθένος και μετά θάνατον ζώσα, ζώσα, σώζοις αεί, Θεοτόκε, την κληρονομιών σου».

Η εκείνο το απολυτίκιο που είναι σοβαρό και γλυκό σαν το εικό¬νισμα της:
«Εν τη γεννήσει την παρθενίαν, εφύλαξας, εν τη κοιμήσει, τον κόσμων ου κατέλιπες, Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη εκ θανάτου τας ψυχάς ημών».

Η ο α’ ειρμός στις Καταβασίες που λέγει: «Πεποικιλμένη τη θεία δόξη η ιερά και ευκλεής, Παρθένε, μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο προς ευφροσύνην τους πιστούς, εξαρχούσης Μαριάμ, μετά χορών και τύμπανων τω σω άδοντες μονογενεί, ενδόξως ότι δεδόξασται».

Από τούτη την άγια μέθη, που μεταδίνει η «Πεποικιλμένη», μέθυσε κι ο αγιασμένος γλάρος της Σκιάθου, κ’ έγραψε τους καημούς του Δεκαπενταύγουστου σκιρτώντας από την αγγελική υμνωδία που άκουγε μυστικά, καθισμένος μπροστά στ’ αφρισμένο πέλαγο, «ο φιλέρημος γέρων». Από το ίδιο νέκταρ της Παναγίας μέθυσε κι ο Σολωμός και ψέλνοντας και κείνος με ενθουσιασμό την Πεποικιλμένη, έγραψε στον Ύμνο της Ελευθερίας τούτα τα λόγια:Ακολουθεί την αρμονία η αδελφή του Ααρών, η προφήτισσα Μαρία μ’ ένα τύμπανον τερπνόν. Και πηδούν όλες οι κόρες με τσ’ αγκάλες ανοικτές τραγουδώντας ανθοφόρες με τα τύμπανα κ’ εκείνες.

Η Μαριάμ, η συνονόματη της Παναγίας, ήτανε η αδελφή του Ααρών, που άρχισε να ψέλνει για να φχαριστήσει το θεό, που καταπόντισε τον Φαραώ στην Ερυθρή θάλασσα. Και τη συντροφεύανε οι άλλες οι κό¬ρες, χορεύοντας και παίζοντας τα τύμπανα. «Λαβούσα δε Μαριάμ η προφήτις, η αδελφή του Ααρών, το τύμπανον εν τη χειρί αυτής, και εξήλθοσαν πάσαι αι γυναίκες οπίσω αυτής μετά τύμπανων και χορών» (Εξοδ. ιε’, 20).
Αυτή είναι η αγιασμένη Ελλάδα, κι από το γάλα της βυζάξανε και θραφήκανε οι ποιητές της, το γάλα της Παναγίας.
Εμείς αυτό το γάλα το συχαθήκαμε, αλίμονο!

Πηγή: (Από το βιβλίο «Παναγία και Υπεραγία» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ), Προσκυνητής

Μετὰ τὶς ἀπαράδεκτες, κατὰ πάντα, καὶ προκλητικὲς δηλώσεις τοῦ Προέδρου τῆς Βουλῆς κ. Νικολάου Βούτση, αἰσθανόμεθα ἐπιτακτικὴ τὴν ἀνάγκη νὰ δηλώσωμε ὅτι, σὲ αὐτὲς τὶς δύσκολες ὧρες ποὺ περνάει, ὁ σκληρὰ δοκιμαζόμενος Ἑλληνικὸς Λαός, δὲν προσφέρει τίποτε ἡ ἀμφισβήτηση τῶν πνευματικῶν του ριζῶν, τῆς ἱστορίας τους, καὶ τῶν παροδοσιακῶν ἀξιῶν.

Σήμερα, παρὰ ποτέ, ὑπάρχει μεγίστη ἀνάγκη τονώσεως τοῦ φρονήματος αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ, ὥστε βασισμένος στὴν πνευματική του κληρονομιὰ νὰ σταθῇ στὰ πόδια του καὶ νὰ προχωρήσῃ μὲ δύναμη, ξεπερνώντας τὶς ὅποιες κρίσεις καὶ τὰ ὅποια μνημόνια τοῦ ἔχουν ἐπιβληθεῖ.

Στὸν κ. Πρόεδρο τῆς Βουλῆς, ἐπειδὴ φαίνεται ὅτι εἶναι ἐπιλήσμων τῆς ἱστορίας καὶ τῆς διαχρονικότητος αὐτοῦ τοῦ τόπου, ὑπενθυμίζομε ὅτι, ἂν εἶναι σ’ αὐτὴν τὴν θέση, τοῦ Προέδρου δηλ, τῆς Βουλῆς, ἂν συγκροτοῦν τὸ Κοινοβούλιο τῶν Ἑλλήνων οἱ συνάδελφοί του καὶ ἂν εἴμαστε ὅλοι μας αὐτὸ ποὺ εἴμαστε, τὸ ὀφείλομε σ’ αὐτὴν τὴν Πατρίδα, ποὺ μέσα ἀπὸ ἀγῶνες καὶ θυσίες ἐξασφάλισε τὴν ἐλευθερία μας. Ἂν ἒχωμε ἐλευθερία σκέψεως καί λόγου τό ὀφείλομε στήν Ὀρθοδοξία μας, ἀλλά καὶ στὴν οἰκογένειά μας ἡ ὁποία ἐμφορούμενη ἀπὸ τὶς παραπάνω ἀξίες, ἀπεδείχθη κύτταρο τῆς κοινωνίας μας.

Φαίνεται ὅτι ὁ κ. Πρόεδρος, ἀγνοεῖ ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν συνιστᾶ ἰδεοληψία ἢ ταλιμπανισμό. Ὁποιαδήποτε τέτοια κατάσταση ἀπορρίπτεται κατηγορηματικῶς ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἐλευθερία, πολιτισμός, καταξίωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Διαλέγεται, ἀγκαλιάζει καὶ ἀγαπάει τὸν κάθε ἄνθρωπο, ἀδιακρίτως φυλῆς, γλώσσης καὶ θρησκείας, ἡλικίας καὶ κοινωνικῆς καταστάσεως.

Γι’ αὐτὸ ὡς Ἕλληνες ἔχομε τὸ μεγάλο προνόμιο τῆς φιλοξενίας στὸν τόπο μας πληγωμένων ἀπὸ τὴ ζωὴ ἀδελφῶν μας, ἀπὸ ὅπου καὶ ἂν προέρχονται. Γινόμαστε κυρηναῖοι, ξενίζομε καί συμμεριζόμεθα τόν πόνο τῶν ἂλλων, γιατί εἲμαστε Ὀρθόδοξοι.
Μέχρι τώρα, δὲν ἔχει βρεθεῖ ποτὲ καὶ κανείς, νὰ ἀμφισβητήσῃ, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, αὐτὰ τὰ ζώπυρα τῆς ζωῆς καὶ τῆς πορείας τοῦ Γένους μας.

Οἱ δηλώσεις τοῦ κ. Προέδρου ἀποτελοῦν θλιβερὴ παραφωνία παγκοσμίως, ἀφοῦ σὲ κανένα μέρος τοῦ κόσμου δὲν ἀμφισβητοῦνται ἡ ἰδιοπροσωπία καὶ ἡ ταυτότητά ἑνός Λαοῦ καί δή ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς.

Αὐτὲς οἱ δηλώσεις, ἤδη προκάλεσαν τὸ αἴσθημα τῶν Ἑλλήνων καὶ μάλιστα πρὶν ἀπὸ μιά τόσο μεγάλη θρησκευτικὴ ἑορτή, ὅπως εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς Παναγίας μας.

Στὴν προσπάθεια τῆς ἀπομειώσεως τῶν ἀξιῶν, ποὺ ἀποτολμᾶται δυστυχῶς, τὰ τελευταῖα χρόνια στόν τόπο μας, ἔρχεται ὁ κ. Βούτσης νὰ προσθέσῃ τὸ δικό του «λιθαράκι».

Ὃλους μᾶς κρίνει ἡ ἱστορία. Δυστυχῶς γιὰ τόν κ. Πρόεδρο, ἐμετρήθη, ἐζυγίσθη καὶ εὑρέθη ἱστορικῶς καί πολιτικῶς, ἐλλιπής.

Ὃσο γιά τά θέματα τῆς ἀριστείας καί τῶν Παρελάσεων, ὃντως χρειάζεται πολύ μεγάλη συζήτηση, ὣστε νά κατανοήσωμε ὃτι ἡ ἀριστεία εἶναι ἡ ἒκφρασις τῆς εὐγενοῦς ἀμίλλης καί συνιστᾶ πρόοδο καί ὂχι «στάμπα» ἢ «ρετσινιά». Καί ὃτι ἡ Παρέλαση ἒχει σχέση μέ τήν ἱστορία καί τοῦς ἁγῶνες τοῦ Λαοῦ μας, μέ τήν συνέχεια αὐτῆς τῆς σκυτάλης ἀπό τούς νεώτερους καί μέ τήν ἀπόφαση νά συνεχισθοῦν αὐτοί οἱ ἁγῶνες, μέσα ἀπό τήν λεβεντιά τῶν νεωτέρων Ἑλλήνων καί τίς θυσίες τους, ἐάν καί ὃποτε αὐτό χρειασθῇ. Αὐτό εἶναι τό ἦθος τοῦ Λαοῦ μας καί συνιστᾶ ἰδιαίτερο προνόμιό του, ἐν μέσῳ, τῶν Λαῶν τῆς γῆς. (Γνωρίζω ὅτι ἴσως  κάποιοι θεωρήσουν ὃτι τά παραπάνω συνιστοῦν ἐθνικισμό. Εἶναι βλέπετε τῆς μόδας, τελευταῖα, ἡ ἀγάπη στήν Πατρίδα μας, νά θεωρῆται ἐθνικισμός. Ὃμως ἀξίζει τόν κόπο νά ἀγαπᾶμε μέ ὃλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς μας τήν Πατρίδα, ὥστε νὰ ἀγαπᾶμε καί ὅλους τούς Λαοὺς  τῆς γῆς, παρά νά χαρακτηρισθοῦμε ἀπὸ τὴν ἀδέκαστη ἱστορία ὡς μητραλοῖες).

Ὡς Ἕλληνας πολίτης, ἐκφράζω τὴν ἀγανάκτησή μου γιὰ ὅσα ἐξεστόμησε ὁ  κ. Πρόεδρος. Ὡς ἄνθρωπος τὴν βαθυτάτη λύπη μου γιὰ τὶς ἄστοχες δηλώσεις του καὶ ὡς Ἓλληνας Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης ἐκφράζω τὴν ἔντονη διαμαρτυρία μου, διότι εὑρέθη ἂνθρωπος ἀπὸ μιά τόσο ὑψηλὴ θέση, νὰ προκαλέσῃ τὸ αἴσθημα τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καὶ νὰ ἐκφέρῃ ἀνερυθριάστως «ὕβριν» ἐναντίον αὐτῆς ταύτης τῆς ὑποστάσεώς του.

Τέλος, εἶναι ὥρα ὣστε, ὅλος ὁ Πολιτικὸς κόσμος, ἀνεξαρτήτως πολιτικῶν ἀποχρώσεων, νὰ ἀναλάβῃ τὶς εὐθύνες του, ἔναντι ὅλων αὐτῶν τῶν προκλήσεων ποὺ τελευταῖα παρουσιάζονται ἔναντι τῆς πνευματικῆς ὑποστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.

Καί κάτι ἀκόμα: Ἐάν ἐπιθυμῇ ὁ κ. Βούτσης, νά καταλάβῃ ὃτι ὃλα αὐτά εἶναι ἀνεδαφικά καί ἐκτός πραγματικότητος δέν ἒχει παρά νά ἐπισκεφθῇ κάποιο Ναό ἢ Προσκύνημα τῆς Παναγίας μας, ἢ νά πληροφορηθῇ ἀπό τά ΜΜΕ, κατ’ αὐτάς τάς ἡμέρας καί κυρίως κατά τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεώς Της, τήν ἀθρόα συμμετοχή τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει Ὀρθοδόξως τά αἰσθήματά του πρός τήν Θεομήτορα καί διατρανώνει, πανηγυρικῷ τῷ τρόπῳ, τήν’ Ὀρθόδοξη  πίστη του καί τό Ὀρθόδοξο ἦθος τῆς Ἑλλάδος.

Τό μόνο, λοιπόν, πού ἀπομένει στόν κ. Βούτση, εἶναι νά ζητήσῃ συγγνώμη ἀπό τόν Ἑλληνικό Λαό.

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Πατρών, Ακτίνες

Παρά τις αντιδράσεις της Εκκλησίας και μεγάλου μέρους του κόσμου, η καύση νεκρών στη χώρα μας είναι πλέον γεγονός. Οι δήμοι που είχαν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν αποτεφρωτήρια δεν το έκαναν, κι έτσι ο Π. Σκουρλέτης (φωτό) αποφάσισε να βάλει και τους ιδιώτες στο παιχνίδι. 

Με τις ψήφους ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., Ποταμιού, ΔΗ.ΣΥ. και Ενωσης Κεντρώων υπερψηφίστηκε χθες η διάταξη που περιλαμβανόταν στο πολυνομοσχέδιο για τους ΟΤΑ και δίνει τη δυνατότητα σε δήμους και περιφέρειες (σε δικές τους εκτάσεις) αλλά και σε ιδιώτες (έπειτα από λήψη της σχετικής άδειας) να προχωρήσουν στην ίδρυση αποτεφρωτηρίων για την καύση των νεκρών. Ειδικότερα, τεχνικά ζητήματα για τα κέντρα αποτέφρωσης νεκρών θα ρυθμιστούν με κοινή απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομίας και Ανάπτυξης και Υγείας. 

Η διάταξη για τη δημιουργία ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων καταψηφίστηκε από τους ΑΝ.ΕΛ. «Η αποτέφρωση για μας είναι μια βίαιη πράξη. Η ιερότητα της ψυχής βρίσκεται σε συνάρτηση με την ιερότητα του σώματος κατά το χριστιανικό δόγμα» είπε ο εισηγητής του κόμματος Κώστας Κατσίκης. Τη διάταξη καταψήφισαν και η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ, το οποίο διαφωνεί με την παροχή σε ιδιώτες άδειας λειτουργίας αποτεφρωτηρίου, και όχι με την ουσία της διάταξης.

(dimokratianews, 27.07.2017)

Άνοιξε ο δρόμος για την κατασκευή και λειτουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών στη χώρα μας

Εκπρόσωποι πολυεθνικής εταιρείας, η οποία δραστηριοποιείται στην κατασκευή και λειτουργία Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών σε πολλά κράτη της Ευρώπης και της Ασίας, συναντήθηκαν με τον πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Αποτέφρωσης, κ. Αντώνη Αλακιώτη και συμφώνησαν να προχωρήσουν στην ίδρυση εταιρείας στην Ελλάδα, προκειμένου να ξεκινήσει η κατασκευή αποτεφρωτηρίων  στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο της Κρήτης. Στο εταιρικό σχήμα, πιθανόν να συμμετέχουν αναπτυξιακές εταιρείες μεγάλων δήμων, καθώς και κατασκευαστικές εταιρείες.

Για την Αττική, το πρώτο αποτεφρωτήριο πρόκειται να κατασκευαστεί εντός βιομηχανικής ζώνης, κοντά στην πόλη της Αθήνας.

Τέλος, ενημερωτικά σας παραθέτουμε το άρθρο 133, όπως ψηφίστηκε:

Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών

1. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 35 του ν.3448/2006, αντικαθίσταται ως εξής : «Η εγκατάσταση και λειτουργία ΚΑΝ επιτρέπεται: α) σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) πρώτου βαθμού σε εκτάσεις ιδιοκτησίας τους ή που τους έχουν παραχωρηθεί κατά χρήση εντός ή εκτός των διοικητικών τους ορίων, ή σε νομικά πρόσωπα αυτών, σε συνδέσμους των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ βαθμού, σύμφωνα με τους καταστατικούς σκοπούς τους και β) σε ιδιώτες, μετά από λήψη των αδειών της παρ. 3 του άρθρου 19 του ν. 3982/2011.».

2. Η παράγραφος 6 του άρθρου 35 του ν.3448/2006, αντικαθίσταται ως εξής: «6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομίας και Ανάπτυξης και Υγείας ρυθμίζονται ειδικότερα σχετικά ζητήματα, καθώς και ζητήματα με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό.»

(trikalaola.gr)

Πηγή: Ακτίνες

1. Ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ διερωτᾶται:  Ἀπὸ τόση ἀντιορθόδοξη, ἀντικοινωνικὴ καὶ ἀντεθνικὴ ἀναλγησία διακατέχονται οἱ ἰθύνοντες Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, ὥστε συνεχίζουν νὰ σαμποτάρουν εὐθέως καὶ πισώπλατα τὸ μνημεῖον δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας εἰς τὸν Ἐλευθερωτὴ Σωτήρα Χριστό;

Ἀντίθετα, συνεχίζουν νὰ ἀναπαύουν τὴν πωρωμένη συνείδησί τους μὲ τὸ τέμενος ποὺ σκανδαλωδῶς ἐτάχθησαν ὅλοι παντοιοτρόπως νὰ τελειοποιηθῇ, ψευδόμενοι ἀσυστόλως ὅτι θὰ κοστίσῃ μόνον 800.000 εὐρὼ -γιὰ στάχτη στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων, ἐνῷ ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη, τὸ εἶχε ὑπολογίσει τότε εἰς τὸ νομοσχέδιό της 80.000.000 εὐρὼ. Σὲ ἀπόρρητον δὲ ἔγγραφον τοῦ Ναυτικοῦ Ἐπιτελείου ἀναφέρεται ὅτι θὰ κοστίσῃ 130.000.000 εὐρώ. Τὰ ὑπόλοιπα ἢ θὰ τὰ βάλουν ἀπὸ τὰ μυστικὰ κονδύλια τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης ἢ τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν ἢ θὰ πάρουν πολλαπλάσια ἀπὸ τὰ ἐμιράτα καὶ τὴν Σαουδαραβία, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν οἱ «ἡμέτεροι» ἀκόμη καὶ τὰ τετρασέγγονά των.

2. Ἐμεῖς ἐπὶ μία ὁλόκληρο δεκαετία ἐτονίσαμε κατηγορηματικῶς πρὸς τοὺς καθ᾽ ὕλην ὑπόχρεους Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας νὰ μὴ δώσουν οὔτε μία τρύπια δεκάρα. Ἐμεῖς ὄχι μόνον νὰ διαθέσωμε γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ μέχρι καὶ τὴν τελευταία μας δεκάρα μὲ ἄκρα ἀνιδιοτέλεια καὶ ἀπόλυτη διαφάνεια, ὄχι μόνον γιὰ τὴν ἀνέγερσι τοῦ Πανελληνίου Ἱεροῦ Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους τοῦ Κολοκοτρώνη, Καποδιστρίου καὶ ὅλων τῶν ἄλλων Ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλλιγενεσίας, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συντήρησιν αὐτοῦ καὶ τῶν προσκτισμάτων του καθὼς καὶ τῶν ἀναμνηστικῶν στυλῶν Ἑλλήνων καὶ Φιλελλήνων, ποὺ ἔπεσαν στὰ πεδία τῶν μαχῶν ἢ συνέβαλαν ἀφαντάστως γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσί μας ἀπὸ τὸν λίαν δυσβάστακτο καὶ ἀνυπόφορο μωαμεθανικὸ τουρκικὸ ζυγό.

3. Πέραν αὐτῶν, ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ Πολιτεία νὰ μὴ  ἔχουν καὶ εἰς τὸ μέλλον τὴν παραμικρὰ ἐπιβάρυνσι γιὰ μισθοδοσία καὶ ἀσφάλεια τῶν ἐργαζομένων τόσον γιὰ τὰ μνημεῖα, ὅσον καὶ διὰ τὴν δημιουργία ἐπίγειων παραδείσων δηλ. πνευμόνων πράσινων-πρότυπων ἀλσυλίων τῆς ὑφηλίου.

4. Ἡ Περιφεριάρχης κ. Δούρουἀπευθύνει ἐκκλήσεις διὰ τὴν ἀξιοποίησιν τοῦ πάρκου τοῦ Πεδίου τοῦ Ἄρεως 140 στρεμμάτων.

5. Μιὰ καὶ δὲν ἐτύχαμε , δυστυχῶς, τῆς δεούσης κατανοήσεως μέχρι τώρα ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἄς μᾶς παραχωρηθῇ τὸ Πεδίον τοῦ Ἄρεως, ὅπου ὁ ἀείμνηστος Ἐλευθέριος Βενιζέλος καὶ ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, Ἀλέξανδρος Ζαΐμης ἔθεσαν τὸν θεμέλιον λίθον τοῦ Μνημείου τοῦ Τάματος τοῦ Κολοκοτρώνη τὴν 30 Μαρτίου 1930 (πηγές : Γενικὰ Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους κλπ).

6. Συμβατικῶς, ἀναλαμβάνομε :

α) ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ

Ἂν παρασθῇ ἀνάγκη νὰ κόψουμε ἐλάχιστα δένδρα, θὰ φυτεύουμε χιλιαπλάσια ὄχι μόνον στὸ Πεδίο τοῦ Ἄρεως, ἀλλὰ καὶ στὰ πεζοδρόμια κατὰ μῆκος τῆς Λεωφόρου Ἀλεξάνδρας, ἀπὸ Ἀμπελοκήπους μέχρι καὶ Πατησίων καὶ στὸ Ἐθνικὸ Μουσεῖο καὶ στὴν ὁδὸ Μαυροματαίων καὶ τὴν πλατεία Αἰγύπτου, μέχρι καὶ Πατησίων καὶ ἀργότερα ἀλλοῦ. Αὐτὰ τὰ ἀλσύλλια δὲν θὰ ἀποθανατίζουν τὸ ὄνομά μας ἢ συγγενῶν μας, ὡς εἴθισται νὰ κάνουν. Οἱ ἐν λόγῳ πνεύμονες πρασίνου θὰ παραμένουν 20 ὧρες τὸ 24ωρον ἐλεύθεροι γιὰ τὸ κοινὸ δωρεάν.

β) ΔΩΡΕΑΝ ΧΩΡΟΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ, ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΕΩΝ  ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Συμβατικῶς, ἐπίσης, νὰ εἶναι δωρεὰν οἱ ἐπισκέψεις καὶ οἱ χρήσεις τῶν παιδικῶν χαρῶν, ἀθλοπαιδιῶν καὶ οἱ ἐπισκέψεις σὲ ἐνυδρεῖα  μὲ ψάρια, χῆνες καὶ λοιπά, σὲ ζωολογικοὺς κήπους, σὲ αἴθουσες γιὰ ὅλες τὶς χρήσεις (ὁμιλίες, σεμινάρια, ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις συλλόγων κλπ) καὶ στοὺς ὑπαίθριους χώρους ἀπὸ τὴν Ἀνοιξι μέχρι καὶ τὸ Φθινόπωρον νὰ λαμβάνουν χώρα συναυλίες κάι ἐκπολιτιστικὲς συναθροίσεις δωρεάν.

γ) ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΥΔΑΤΙΝΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Συμβατικῶς ἀναλαμβάνουμε νὰ ἀξιοιποιήσουμε τὰ νερὰ τοῦ πηγαδιοῦ τῆς Ἁγίας Φιλοθέης, τοῦ Ἰλισσοῦ, τοῦ Ἠριδανοῦ καὶ ἐπὶ μέρους ἄλλων ἑπτακοσίων ποταμῶν, παραποτάμων, ρυακῶν, πηγῶν ποὺ ἔθαψαν κακοῦργοι ἰθύνοντες κάτω ἀπὸ τὰ μπάζα πολυκατοικιῶν, ὁδῶν καὶ πλατειῶν καὶ χύνονται στὴν θάλασσα.

Ἡ Ἀθήνα εἶναι ἡ μόνη πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης, ποὺ δὲν διαθέτει ποταμούς, λίμνες καὶ πηγὲς (ἴδετε Φωτεινὴ Γραμμή, τεῦχος 66 (http://www.fotgrammi.gr/index.php/vivliothiki/1071----66----2016).

7. Εἶναι μέγιστον αἶσχος γιὰ τὸ τεράστιο τερατούργημα καὶ ἔγκλημα νὰ προβάλλουν συνεχῶς καὶ πανηγυρικῶς τὴν πεζοδρόμησι τῆς  Λεωφόρου Πανεπιστημίου χωρὶς ἐναλλακτικὲς λύσεις, ποῦ θὰ διοχετεύωνται 24 ὧρες τὸ 24ωρον, οἱ «ποταμοί» τῶν ὀχημάτων ἀπὸ νότον πρὸς βορειοδυτικά. Ἄπειρες φορὲς δημοσιογράφοι νὰ προβάλλουν συνεχῶς καὶ νὰ ἐπαινοῦν μία τέτοια ἰδέα ἀλλὰ τὸ μεγαλόπνοο σχέδιο τοῦ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ νὰ περιφρονεῖται, νὰ λασπολογεῖται καὶ νὰ κατασυκοφανεῖται ὄχι μόνον ἀπὸ τὴν Πολιτεία, ἀλλά, δυστυχῶς, καὶ τὴν πνευματικὴ ἡγεσία, ἡ ὁποία, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἀναρριχᾶται, ὄχι διὰ τῆς ἀξιοκρατίας,  ἀλλὰ διὰ τῆς φαυλοκρατίας καὶ τῆς ἀναξιοπρέπειας.

8. Τὰ μεγάλα ἐλαττώματά μας εἶναι ὅτι καὶ τὴν τελευταία δεκάρα ὁ δωρητὴς τὴν ἔχει ἀποκτήσει μὲ ἀπερίγραπτες ψυχικὲς καὶ σωματικὲς ἀλγηδόνες καὶ στερήσεις μιᾶς ζωῆς ὁλόκληρης καὶ πασχίζει καὶ ἡ τελευταία δεκάρα νὰ μὴ κατασπαταλᾶται ἀλλὰ μὲ ἄκρα ἀνιδιοτέλεια καὶ ἀπόλυτο διαφάνεια νὰ διατίθεται γιὰ τὸ κοινὸ καλὸ - γιὰ ἀνακούφισι ἀναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὄχι νὰ τὴν νοσφίζωνται «τρωκτικά» τῆς Πολιτείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἐξασφαλίγουν καὶ τὰ τετρασέγγονα των.

Ἰδοὺ γιὰ ποῖο λόγο κατασυκοφαντοῦνται καὶ σαμποτάρονται τὰ ἔργα τοῦ Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν. Ἐὰν τοὺς ἔδιδα τὰ χρήματα τοῦ μόχθου τοῦ βίου μου καὶ προπαντὸς δὲν εἶχα πρωτότυπες ἰδέες (ἀκόμη καὶ τὰ χρήματα τοῦ παγκαριοῦ νὰ τὰ διαχειρίζεται ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπὴ ὑπὸ τὴν Προεδρία τοῦ ἑκάστοτε Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, τριῶν (3) Συνοδικῶν ἀπὸ τὶς παλαιὲς χῶρες καὶ τριῶν (3) Συνοδικῶν ἀπὸ τὶς νέες χῶρεςκαὶ μὲ προσωπικότητες μὲ ἀκραιφνῶς Ὀρθόδοξες καὶ Ἐθνικὲς ἰδέες καὶ ἀρχὲς μὲ ἄριστη ἔξωθεν καλὴ μαρτυρία καὶ μία Δεκαμελὴς Ἐξελεγκτικὴ Ἐπιτροπὴ νὰπαρίσταται κατὰ τὴν καταμέτρησι τῶν χρημάτων καὶ νὰ ἐλέγχῃ αὐστηρότατα τὰ ἔσοδα κὶ ἔξοδα εἰς βιντεοσκοπούμενη αἴθουσα.

9. Πνευματικῶς τὸ Πανελλήνιο Ἱερὸ Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους νὰ ὑπάγεται στὴ πνευματικὴ δικαιοδοσία τῆς Συνοδικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἄν ὅμως συνεχίσῃ ἡ Διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας νὰ σαμποτάρῃ, τότε νὰ εἴμεθα σὲ ἕνα ἄλλο Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο εἰς αἰώνιο καταισχύνη καὶ ἐντροπὴ ὅλων τῶν σαμποτὲρ ἐπὶ μία δεκαετία.

10. Τὸ Πανελλήνιο Ἱερὸ Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους  θὰ ἀνήκῃ νομικὰ εἰς τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν. Στοὺς λογαριασμοὺς τοῦ Ἱδρύματος καθὼς καὶ τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνουςδὲν θὰ ὑπάρχουν λιμνάζοντα ποσά. Τὸ Ἵδρυμα θὰ εἶναι πάντοτε χρεωμένον στοὺς προμηθευτὲς καὶ τοὺς  ἐργολάβους, οἱ ὁποῖοι θὰ πληρώνωνται ἀναλόγως μὲ τὶς εἰσροὲς στὸ παγκάριον καὶ ἄλλες δωρεές.

11. Ἐὰν ὁ βαρύτατα φορολογούμενος ἑλληνικὸς λαὸς δεῖ ἔργο καὶ δὲν νοσφίζονται τὰ ποσὰ ἀπὸ «ἡμετέρους»  Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, τότε θὰ συνεισφέρῃ, ὁπότε τὸ Ἵδρυμα θὰ προβαίνῃ περαιτέρω σὲ ἀξιοποιήσεις τοῦ ἱεροῦ χρήματος μέχρι καὶ τὴν τελευταία δεκάρα διά :

α)συντήρησι τοῦ μνημείου δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας εἰς τὸν Ἐλευθερωτὴ Σωτῆρα Χριστὸν καὶ τῶν προσκτισμάτων του.

β)  ἀναστήλωσιν ἱστορικῶν Ἱερῶν Ναῶν καὶ Ἱερῶν Μονῶν.

γ)  ἐξοπλισμὸ σχολείων καὶ συσσίτια ἀπόρων μαθητῶν καὶ φοιτητῶν.

δ)   πραγματοποίησι πρότυπου  ἀλσυλίου, ποὺ δὲν θὰ ὀνομάζεται «Ἀναγνωστοπούλειον», ἀλλά «ἐπίγειος Ἐδέμ».

Τὸ μνημεῖο αὐτὸς θὰ ἀνήκῃ εἰς τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, τὴν παγκόσμιον Ὀρθοδοξία καὶ τοὺς Πανέλληνες ἀνὰ τὴν ὑφήλιο.

12. Ἐὰν οἱ γνωστοί μας, φίλοι καὶ συνεργάτες γίνουν πάλιν ἀφωνότεροι ἰχθύος, εὐλπιστοῦμε νὰ εὑρεθοῦν προσωπικότητες μὲ ὀρθόδοξες ἰδέες καὶ ἐθνικὲς ἀρχὲς γιὰ νὰ σπεύσουν πρὸς πᾶσα κατεύθυνσι, ὄχι μόνον, εἰς τὴν Περιφερειάρχη κ. Εἰρήνη Δούρου, ἀλλὰ καὶ πρὸς πᾶσα κατεύθυνσνι (ὄχι μόνον εἰς τὴν Ἐκκλησία καὶ Πολιτεία, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλα τὰ ΜΜΕ) καὶ νὰ διαμαρτυρηθοῦν ἐντονώτατα γιὰ τὸ ἀνουσιούργημα, ποὺ σαμποτάρεται τὸ κολοσσιαῖο μνημεῖο δοξολογίας, εὐχαριστίας καὶ εὐγνωμοσύνης εἰς τὸν Ἐλευθερωτὴ Σωτήρα Χριστό, ποὺ κατὰ τὸν «Ἅγιον Μεσογαίας» (16.2.2015) : «...Δὲν νομίζω νὰ ὑπάρχῃ μεγαλύτερο, ὡραιότερο καὶ σημαντικότερο ὅραμα γιὰ τοὺς σύγχρονους Ἑλληνες καὶ πιστοὺς Χριστιανοὺς ἀπὸ τὴν ἐκπλήρωση τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους», μάλιστα ἐν ὄψει καὶ τῆς ἐπικειμένης ἐπετείου τῶν διακοσίων ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐθνικῆς παλιγγενεσίας. Ταυτόχρονα, ὅμως, δὲν ὑπάρχει καὶ μεγαλύτερο σκάνδαλο άπὸ τὴν μὴ πραγμάτωσί του».

13. Εὐελπιστοῦμε αὐτὴ τὴ φορὰ, χιλιάδες ἔγγραφες διαμαρτυρίες νὰ σταλοῦν παντοῦ.

Ἡ 25 Μαρτίου 2021  ἤγγικεν καὶ ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ συνεχίζει νὰ διερωτᾶται :

Τί σόι ἑορτασμοὺς θὰ κάνουμε, ἐὰν δὲν σπεύσουμε νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, τὸ Τάμα τοῦ Κολοκοτρώνη, Καποδιστρίου καὶ τῶν ἄλλων Ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, τὸ ὁποῖο θὰ συμβάλλη ἀφαντάστως γιὰ τὴν τόνωσι καὶ ἀναγέννησι τοῦ κατατρωθέντος ἠθικοῦ κάι ἐθνικοῦ φρονημάτος τῶν Ἑλλήνων.

14.Ἐὰν ἐπιστρέψουμε στὶς ρίζες μας καὶ παρακαλέσουμε  τὸν Κύριο νὰ μᾶς γλυτώσῃ ἀπὸ τὸ βάραθρο τῆς ἀβύσσου, ποὺ μᾶς ὁδήγησαν οἱ ντόπιες καὶ διεθνεῖς σκοτεινὲς δυνάμεις, τότε μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὄχι μόνον, θὰ λυτρωθοῦμε ἀλλὰ καὶ θὰ μεγαλουργήσουμε καὶ  θὰ πάρουμε καὶ τὴν Πόλι καὶ τὴν Ἁγιὰ Σοφία, ὅπως ἔχουν προφητεύσει ὁ μέγιστος Ἐθνομάρτυς καὶ  Ἁγιομάρτυς Κοσμὰς ὁ Αἰτωλὸς  καὶ πληθώρα ἄλλων προορατικῶν Ἐνθομαρτύρων καὶ Ἱερομαρτύρων καθὼς καὶ προσφάτων Ὁσίων ὡς π.χ. ὁ Ἅγιος Παϊσίου (12 Ἰουλίου) καὶ λοιποὶ ὅσιοι Γέροντες.

Κάθε φορὰ ποὺ  οἱ Ἕλληνες ὁμονοοῦσαν μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἔκαναν θαύματα. Ὅταν εἴχαμε διαιρέσεις καὶ διχόνοιες, τότε ἐπήρχετο μεγάλη συμφορά.

Παρακαλοῦμε διαδόσατέ το παντοῦ.

Ἐν ἀναμονῇ

Φιλικώτατα

Ο ΠΡΟΕΣΡΟΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

Πηγή: Φωτεινή Γραμμή

«Ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται. Εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι, εἲ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων».

(Ματθ. 5, 13).

1.Ἡ ἀνάγκη ἐγκαίρου ἀντιμετωπίσεως σατανικῶν ἀντιξοοτήτων μᾶς ἐμπόδισε νὰ τηρήσουμε τὴν ἀνακοίνωσί μας, ὅτι θὰ ἀρχίζαμε ἀπὸ τὴν προηγούμενη ἑβδομάδα νὰ δημοσιεύουμε τὰ ἀναπάντητα ἔγγραφά μας πρὸς τὸν Μακαριώτατον καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο.

2.Σήμερα, εὐχόμενοι εἰς τὸν Μακαριώτατον κατ’ἀρχὰς ὑγεία καὶ δύναμι, ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῆς ὀνομαστικῆς ἑορτῆς του, ἰδιατέρως παρακαλοῦμε τὸν Κύριον νὰ τὸν φωτίσῃ νὰ μὴ ἀσχολεῖται μὲ εὐτελῆ καὶ νὰ κάνῃ μεταβολὴ 180 μοιρῶν γιὰ τὰ σπουδαῖα. Νὰ μὴ μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει περὶ πολλῶν ἄλλων, ἀλλὰ περὶ σπουδαίων καὶ ζωτικῶν μακροχρονίων πολλῶν προβλημάτων καὶ νὰ μὴ ἐνεργῇ κατόπιν ἑορτῆς γιὰ τὰ ζωτικότατα προβλήματα τῆς Κοινωνίας καὶ τοῦ Ἔθνους.

Οὐδέποτε νὰ ἐφαρμόζεται διὰ τοὺς ἰθύνοντας τό: «… τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε….» (ἐνῷ καίγεται τὸ σπίτι σας ἐσεῖς χοροπηδᾶτε).

3.Εἴθε οἱ θρησκευτικοὶ ταγοὶ νὰ ἀλλάξουν ρόλους καὶ νὰ συνευοχοῦνται μὲ τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ἀθέους ὄχι γιὰ νὰ τοὺς στηρίζουν εἰς τὴν ἀπιστία των καὶ εἰς τὴν ἀντίχριστον συμπεριφοράν των ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς ὁδηγήσουν εἰς μετάνοιαν.

4.Ἄς εὐχηθοῦμε καὶ προσευχηθοῦμε πολὺ δυνατά, ἐπαναλαμβάνοντας τό:

Παναγία Τριάς, φώτισον ἡμᾶς τὶ δεῖ ἡμᾶς ποιεῖν καὶ λέγειν.

Ἰδίως τὸν Μακαριώτατόν μας, ὁ ὁποῖος εἴτε ἑκουσίως εἴτε τὸν παρασύρουν κάκιστοι συνεργάτες του - δολιοφθορεῖς, οἱ ὁποῖοι τὸν ποδηγετοῦν καὶ ὁδηγοῦν τὴν Ἐκκλησία, τὴν Κοινωνία, τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἐν γένει τὴν Ἑλλάδα μας εἰς τὸ βάραθρο. Οἱ κατόπιν ἑορτῆςσπασμωδικὲς ἐνέργειες εἶναι μόνον στάκτη στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων! ! !

Ὁ Ἡρακλὴς πρέπει νὰ ἔχῃ καὶ Ἰόλαους γιὰ νὰ καυτηριάζουν ἀμέσως τὰ κεφάλια τῆς  Λερναίας Ὕδρας πρὶν νὰ πολλαπλασισθοῦν  ! ! ! . . .

Μακάρι καὶ τώρα ὁ Μακαριώτατος νὰ ἀντιληφθῆ τὶς ἀνιδιοτελεῖς καὶ ἁγνὲς προθέσεις μας, καὶ νὰ σταματήσουμε νὰ δημοσιεύουμε ὅλα τὰ ἄλλα ἀναπάντητα ἔγγραφά μας, ὅπως τὰ Δ.Σ. μας ἔχουν ἀποφασίσει.

5.Εἰς τὸ σήμερα δημοσιευόμενο – κοινοποιούμενο ἔγγραφό μας ὑπ’ἀριθμ. 26/15.1.2016, ποὺ ἔλαβε ἀριθμ. πρωτοκ. 121/15.1.2016 εἰς τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ὰθηνῶν καὶ 192/15.1.2016 τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, εἰς τὴν παράγαρφο 28 τοῦ ἐγράφαμε :

«… 28. Πρὸς τοῦτο παρακαλοῦμε θερμῶς ὅπως ἔχετε τὴν εὐγενῆ καλωσύνην καὶ μεριμνήσετε ὥστε μέχρι τὴν 12^ην Φεβρουαρίου 2016, νὰ ἔχωμεν λάβει γραπτῶς εἰς χείρας μας τὰς ἀπόψεις σας…».

4.Ἀντὶ ἀπαντήσεως των πρὸς ἡμᾶς, ἐστάλη περιέργως καὶ ἀδιανοήτως τὸ ὑπ’ ἀριθμ. πρωτοκ. 192/321/12.2.2016 ἔγγραφον τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου πρὸς τὸ Ὑπ. Οἰκονομικῶν γιὰ νὰ σταματήσῃ  ἡ ἔκδοσις Προεδρικοῦ Διατάγματος γιὰ τὴν πραγματοποίησι τοῦ Πανελληνίου Ἱεροῦ Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

Εὐελπιστοῦμε, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καὶ ἔντιμοι πολίτες, μὲ ἀκέραιον χαρακτῆρα, ποὺ πιστεύουν στὴ ἀκραιφνῆ Ὀρθοδοξία καὶ στὴν ἀκεραία Ἑλλάδα νὰ ἐνεργοποιηθοῦν καὶ νὰ ἀφυπνίσουν τοὺς ἁρμοδίους μὲ τὸ quo vandis (ποῦ πᾶμε) ;

Εἴμαστε στὴν διάθεσι ὅσων ἔχουν ὁποιανδήποτε ἀπορία.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Τηλ. 210-3254321

Ἡ χώρα μας, ἡ Ἑλλάδα Μας χρειάζεται ἐπανεκίνησιν, διὰ νὰ ἀποτινάξῃ πάλιν τοὺς δυνάστας καὶ τοῦτο προϋποθέτει ΣΧΕΔΙΟΝ – ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΝ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ Ἑλληνισμοῦ, Φιλελληνισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας.Διὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστιν τὴν Ἁγίαν καὶ τῆς Πατρίδος τὴν Ἐλευθερίαν. Κληρικοὶ καὶ Λαϊκοὶ Ὀρθόδοξοι ἔχομεν χρέος νὰ διακηρύξωμεν «Στῶμεν καλῶς.

Μακαριώτατον  Ἀρχιεπίσκοπον

Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος  καὶ Πρόεδρον τῆς Δ.Ι.Σ.

κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ Β΄                                                                     

Ἁγ. Φιλοθέης 21    10556 ΑΘΗΝΑ

Ἐπιστολὴ ὑπ’ἀριθμ. 26/15.1.2016 Γ.Ι.

Πηγή: Φωτεινή Γραμμή

Προς τι τόσο μίσος;

Γιατί τέτοια και τόση ένταση κατά των Αγίων Εικόνων και των Ιερών Λειψάνων;

Ενοχλεί που υποδεχόμαστε με τιμές Αρχηγού Κράτους την Παναγία Σουμελά στον Πειραιά και την Αγία Ελένη στην Αθήνα;

Και λίγο είναι!

Διότι για μας η Παναγία μας δεν είναι μόνο η Μητέρα του Κυρίου μας, αλλά είναι και η Μάνα του Λαού μας και η Βασίλισσα των Ουρανών και η Κυρία των Αγγέλων και η Ελπίδα των Πιστών και η Πάντων Χαρά και η Υπέρμαχος Στρατηγός του Έθνους μας.

Δηλαδή, τιμούμε ένα Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έναν Επισκέπτη επίσημο, που τέλος πάντων δεν έκαναν κάτι σπουδαίο, μπορεί μάλιστα και να έβλαψαν τόπους και ανθρώπους, και στρώνουμε χαλιά και παίζουν φιλαρμονικές, και δεν θα κάνουμε τουλάχιστον τα ίδια στην Κυρία Θεοτόκο, την Μεγαλόχαρη, την Φοβερά Προστασία των Χριστιανών, που συνεχίζει να θαυματουργεί;

Μα οι τιμές δεν πάνε στο Ξύλο…

«Η τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει».

Ούτε η Παναγία είναι μια χαμένη και ξεχασμένη υπόθεση και ένα πεθαμένο πρόσωπο. Ζει και βασιλεύει και θεραπεύει.

Ποιος πολέμησε μαζί με τους στρατιώτες μας στο Μέτωπο το 1940; Ποιος έσωσε τον Ορχομενό; Ποιος έσωσε τα Φιλιατρά; Ποιος έσωσε τη Λαμία;

Η Θεοτόκος, ο Άγ. Χαράλαμπος, ο άγιος Λουκάς…

Κάθε Ορθόδοξος Έλληνας λοιπόν, κάθε σπίτι και οικογένεια, κάθε χωριό και πόλη, έχουν εμπειρία των θαυμάτων και της αγάπης της Παναγίας και των αγίων.

Ο λαός μας λοιπόν ξέρει και αποφασίζει.

Δεν περιμένει υποδείξεις από άθεους και μαρξιστές, οι οποίοι φυλάνε και προσκυνάνε στάχτες νεκρών και ταριχευμένα πτώματα σε Μαυσωλεία.

Κι αν κάποτε το επίσημο κράτος δεν θελήσει επίσημα να συμμετάσχει, ο λαός σύσσωμος θα είναι εκεί, γονατιστός και θα δοξάζει. Κι αυτό είναι που τους πειράζει.

Δεν μπορούν να δεχτούν την πραγματικότητα πως μετά από τόση αθεϊστική προπαγάνδα και τόσο δηλητήριο ένας ολόκληρος λαός συνεχίζει να είναι Ορθόδοξος και Πιστός.

Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι η πίστη μας και η Εκκλησία μας δεν είναι μουσεία, αλλά λίκνα ζωής.

Ας το πάρουν απόφαση: θα είμαστε για πάντα Έλληνες και Ορθόδοξοι!

Μας ενώνουν το Βάπτισμα, η Πίστη, η Χάρη, η Αλήθεια της Εκκλησίας μας και η Εκκλησία δεν πεθαίνει ποτέ!!!

Επίσης γιατί λένε τόσα μεγάλες ανακρίβειες και ανιστόρητα πράγματα για τον Άγιο Κωνσταντίνο και τη Μητέρα του Αγία Ελένη; Δηλαδή δύο χιλιάδες χρόνια τώρα που τους τιμά Εκκλησία μας πλανάται; Έχει εμμονές και ιδεοληψίες η Εκκλησία μας; Δεν υπάρχουν ιστορικοί που μιλάνε για τα άγια αυτά Πρόσωπα;

Δεν οφείλουμε την εύρεση του Τιμίου Σταυρού στην αγία Ελένη; Την ελευθερία των Χριστιανών στον άγιο Κωνσταντίνο;

Μόνο πνευματικά εξηγείται η ένταση των διαμορφωτών της κοινής γνώμης απέναντι ειδικά στα δύο άγια αυτά πρόσωπα…

Κι από την άλλη μεριά γιατί διαμαρτύρονται για τα άγια Λείψανα; Τι ξέρουν οι αριστερίζοντες μικροφωνίζοντες από την Ιερά Παράδοση και πρωτίστως από την Αγία Γραφή;

Ξέρουν ότι τα ιερά λείψανα θαυματουργούν;

Ξέρουν ότι τα άγια οστά του Προφήτη Ελισαίου ανάστησαν νεκρό;

Διάβασαν ποτέ για τα ιερά λείψανα του αγίου Βαβύλα στη Δάφνη της Αντιόχειας που συνέτριψαν το πελώριο άγαλμα του Απόλλωνα δύο φορές μόνο με την παρουσία τους;

Ξέρουν ότι η Τιμία Κάρα του αγίου Σεραφείμ του Δομβοϊτου έδιωξε σε χρόνους και καιρούς τις ακρίδες;

Τι θα περίμεναν οι άνθρωποι για να σώσουν τα σπαρτά τους; Τις υπηρεσίες του κράτους;

Ξέρουν ότι μετά από τριάντα χρόνια στην εξορία οι Βυζαντινοί έφεραν πίσω, Άρχοντες, Κλήρος και Λαός, τα τίμια λείψανα του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην Κων/λη και σείστηκε ο τόπος;

Γιατί δε μιλάνε πλέον για τον Γέροντα Βησσαρίωνα τον Αγαθωνίτη που το σκήνωμά του παραμένει άφθαρτο και θαυματουργικό; Ας μιλήσουν…

Τι να πούνε όμως;

Μιλάνε τα θαύματά του Γέροντος όμως τα καθημερινά.

Όπως και των Αγίων Ιωάννου του Ρώσου, Γερασίμου, Σπυρίδωνος και Διονυσίου, των αγίων των νησιών μας.

Από ποιόν θα περιμένει θεραπεία ο άρρωστος;

Ποιος θα κάνει καλά το παιδί του φτωχού πατέρα;;

Ποιος θα παρηγορήσει την πονεμένη μάνα;

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, της Βουλής, της Κυβερνήσεως;

Αυτοί που δεν μπορούν καλά καλά τα Νοσοκομεία μας να στελεχώσουν;

Οι πρόεδροι των κομμάτων που ψηφίζουν και υπογράφουν Μνημόνια και αντιευαγγελικούς νόμους;

Αυτούς τους τιμούμε με πομπές και παρατάξεις και όταν εκλείψουν από αυτή τη ζωή κηδεύονται με πάνδημη συμμετοχή και δημοσία δαπάνη και φτειάχνουμε ιδρύματα και χορηγούμε υποτροφίες κλπ.. κατά άκραν ανοχήν.

Πράγματα αμφιλεγόμενα και ανώφελα συχνά…

Γι αυτά δε λένε τίποτε;

Λοιπόν!

Ο φτωχός και προδομένος λαός μας στο Χριστό και στην Παναγία και στους αγίους καταφεύγει που δεν τον προδίδουν και δεν τον απογοητεύουν ποτέ και έχει κάθε δικαίωμα ως πλειοψηφεία να απαιτήσει από τους άρχοντές του που αυτός ο λαός ψηφίζει και πληρώνει να είναι εκεί όταν ο λαός υποδέχεται τιμητικά τα άγια πρόσωπα της Εκκλησίας Του, τα οποία είναι έτη φωτός ανώτερα, αγιότερα και αξιότερα από αυτούς, που τον κυβερνούν.
 

Πηγή: xristia.gr

Είμαστε 97% Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Ελλάδα – περίπου 10 εκατομμύρια – και έχουμε 9.000 κληρικούς, 2.000 μοναχούς, 3.000 θεολόγους.

Έχουμε 80 Μητροπόλεις, Μοναστήρια κατά τόπους και Αδελφότητες, και πάνω από όλα, το βουνό της Αγιότητας στην Πατρίδα μας, το Άγιο Όρος. Κι όλα αυτά συνοδευόμενα με ένα φοβερό πνευματικό και ιεραποστολικό παρελθόν που επισύρει τον θαυμασμό όλου του κόσμου.

Πόσοι είναι λοιπόν σήμερα οι ιεραπόστολοι στην υφήλιο που ξεκίνησαν από την Ελλάδα για να ευαγγελισθούν τον Χριστό στα Έθνη; Δέκα με δεκαπέντε άνθρωποι! Φοβερό! Αλλά και μέσα στην ενδοχώρα, στο εσωτερικό, η ιεραποστολή και η διδασκαλία του θείου λόγου δεν είναι στο ύψος που επεβάλλετο να είναι.

Αλήθεια τι κάνουμε τόσοι άνθρωποι;

«Όνομα έχουμε ότι ζούμε και στην ουσία είμαστε πεθαμένοι». «Είμαστε χλιαροί και θα μας ξεράσει ο Θεός». Συχνά γινόμαστε «αφωνότεροι ιχθύος».

Αν μάλιστα σκεφθούμε λίγο τους Αποστόλους, αλλά και τόσους αγίους που άφησαν σπίτια, οικογένειες, γυναίκες, παιδιά, πλοία, περιουσίες, πατρίδα και γονείς, και πήγαν στα πέρατα του κόσμου για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία των αθανάτων ψυχών «υπέρ ών Χριστός απέθανε» πάνω στο Σταυρό, καταλαβαίνουμε πόσο υπολειπόμαστε!!

Σήμερα τίποτε από τα αποστολικά καθήκοντα και μαρτύρια δεν μας ζητείται. Όλα σχεδόν είναι ειρηνικά και ελεύθερα. Δεν μπορούμε να γίνουμε εργάτες του Ευαγγελίου, ας γίνουμε τουλάχιστον συνεργάτες. Δεν θέλουμε να είμαστε στην πρωτοπορία του κόσμου, ας μη κατηγορούμε όμως και όσους προσπαθούν να κάνουν κάτι καλό στην κοινωνία με βάση το Ευαγγέλιο.

Τα παραδείγματα βέβαια τα σχετικά με το θέμα μας που βρίσκονται στην Αγ. Γραφή και στην ιερή Παράδοση είναι καταλυτικά σε βάρος της δικής μας απραξίας.

Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα στις Πράξεις των Αποστόλων σκηνοποιοί ήταν κι όμως ανέδειξαν απόστολο τον Απολλώ και υπήρξαν από τους καλύτερους ιεραποστολικούς συνεργάτες του αποστόλου Παύλου.

Ο Μεθόδιος και ο Κύριλλος, οι δύο Θεσσαλονικείς αδελφοί, όχι μόνο έκαναν χριστιανούς του Σλάβους, αλλά με το θείο φωτισμό τους έφτιαξαν αλφάβητο και έβαλαν τις βάσεις για τον Σλαβικό Πολιτισμό.

Άνδρες και Γυναίκες σήμερα μέσα στο σύγχρονο κόσμο με οικογένεια και πολλά παιδιά, βρίσκουν πολύτιμο χρόνο και κάνουν ιεραποστολή και Κατήχηση σε μικρούς και μεγάλους, συχνά με δικά τους έξοδα και σε βάρος της υγείας τους, πολύωρα ταξίδια και κινδύνους πολλούς, για «να τρέχη ο λόγος του Θεού και να δοξάζεται».

Κι από την αντίπερα όχθη, αιρετικοί γυρίζουν στεριά και θάλασσα για «να ποιήσουν ένα προσήλυτον». Εργάζονται με καυτηριασμένη συνείδηση για το ψέμα και την αίρεση και μείς δυστυχώς δεν έχουμε τον ίδιο ζήλο υπέρ της αληθείας.

Γιατί άραγε; Γιατί αυτή η αδιαφορία;

Διότι ίσως να μη έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, μετά το σωματικό γήϊνο θάνατο που θα γευθούμε, αρχίζει μια νέα ζωή κοντά στο Θεό, Πλάστη και Δημιουργό μας, κατά τα έργα και τις δοκιμασίες που περάσαμε, δηλαδή τις εξετάσεις που δώσαμε σ΄ αυτή τη ζωή. Και ασφαλώς δεν είναι μόνο να είναι καθαρά τα χέρια μας «εν ημέρα Κρίσεως», αλλά να είναι και γεμάτα.

Το δύσκολο βέβαια είναι όχι απλά να δώσουμε ένα πιάτο φαγητού, αλλά να οδηγήσουμε μια ψυχή στο Χριστό και την Εκκλησία.

Όποιος λοιπόν επιτελέσει ένα τέτοιο υψηλό και θεάρεστο έργο «σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών».
 
 
Πηγή: Χριστιανική Εστία Λαμίας