Επιστολή προς τον υπουργό Υγείας, Ανδρέα Ξανθό, έστειλε ο Μητροπολίτης Πατρών, κ. Χρυσόστομος, διαμαρτυρόμενος γιατί από τη νέα επιγραφή του Γενικού Νοσοκομείου της πόλης έχει αφαιρεθεί η ονομασία «Άγιος Ανδρέας».

Ο Μητροπολίτης ζητάει αποκατάσταση της επιγραφής, επισημαίνοντας τόσο την σχέση της Πάτρας με τον Άγιο Ανδρέα, όσο και το γεγονός πως το συγκεκριμένο νοσοκομείο είναι γνωστό επί δεκαετίες ως «Άγιος Ανδρέας». Επίσης, υπογραμμίζει ότι η αφαίρεση της ονομασίας οφείλεται στην υπουργική απόφαση ενοποίησης με το Νοσημάτων Θώρακος («Άγιος Λουκάς»), τονίζοντας πως μετά την ενοποίηση αφαιρέθηκαν οι ονομασίες και των δύο Αγίων, ενώ σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις διατηρήθηκαν οι ονομασίες των νοσοκομείων.

Το ακριβές κείμενο της επιστολής του κ. Χρυσοστόμου, έχει ως εξής:

«Kύριε Ὑπουργέ, Χριστός Ἀνέστη!

Μέ ἀπορία μεγάλη, ὁ Πατραϊκός Λαός εἶδε τήν νέα έπιγραφή, στό Νοσοκομεῖο «Ἃγιος Ἀνδρέας» τῶν Πατρῶν, ἡ ὁποία ἒχει διαμορφωθῆ, πλέον, ὡς ἐξῆς: «ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ».(Ἐπιγραφή στό ὑπέρυθρο τοῦ ἀνακαινισθέντος καί ἂρτι δοθέντος στή λειτουργία κτιρίου). Ἒχει ἀφαιρεθῆ, δηλαδή, ἡ ὀνομασία τοῦ Νοσοκομείου « Ἃγιος Ἀνδρέας». Μέ τό ὂνομα ὃμως «Ἃγιος Ἀνδρέας», ἒχει καθιερωθῆ τό ἐν λόγῳ Νοσοκομεῖο, ἀπό τῆς ἱδρύσεώς του, στίς συνειδήσεις, οὐχί μόνο τῶν Πατρινῶν, ἀλλά θά ἠδυνάμεθα νά εἲπωμεν, τῶν πανελλήνων. Ἐξ’ ἂλλου, ὁ Ἃγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας, ὡς τυγχάνει τοῖς πᾶσι γνωστόν, εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρέων καί ὁ προστάτης τῆς πόλεως, μετά τοῦ ὁποίου ἡ Πάτρα ἒχει συνδεθῆ ἂρρηκτα ἢ καλύτερα ἒχει ταυτισθῆ. Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας εἶναι ἡ πνοή καί ἡ ζωή τῆς πόλεώς μας. (Στήν Πάτρα ἐδίδαξε, ἐθαυματούργησε, ἐμαρτύρησε καί στήν Πάτρα εὑρίσκονται, ὁ τάφος του, ἡ ἁγία Κάρα του καί ὁ Σταυρός τοῦ μαρτυρίου του).

Ὡς ἐκ τούτου, θεωροῦμε, ὃτι πρέπει ὁπωσδήποτε νά ἀποκατασταθῇ ἡ ὀνομασία τοῦ Νοσοκομείου, ὡς ἦτο μέχρι τώρα καί ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν ταυτότητά του.

Ἡ ἀπάλειψη τῆς ὀνομασίας ἀπό τό Νοσοκομεῖο, ὀφείλεται, ὡς διεπιστώσαμε, στό ὃτι στήν ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως 31.12.2012 ἀριθμ. Φύλλου 3486, ὑπάρχει ἡ ἀπόφαση Ἀριθμ. Υ4α/οικ. 123812, περί ἑνοποιημένου Ὀργανισμοῦ τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου Πατρῶν « Ὁ Ἃγιος Ἀνδρέας» καί τοῦ Νοσοκομείου Θώρακος «Ὁ Ἃγιος Λουκᾶς», μέ τήν ἐπωνυμία «Γενικό Νοσοκομεῖο Πατρῶν». Οὐσιαστικά, μέ τήν ἀπόφαση αὐτή, ἀφαιρεῖται ὃλως παραδόξως καί ὡς μή ὢφελεν, ἡ ὀνομασία καί ἀπό τά δύο Νοσοκομεῖα.

Ὃμως μέ ἀποφάσεις πού δημοσιεύονται στό ἲδιο Φ.Ε.Κ., ἑνοποιοῦνται καί ἂλλα Νοσοκομεῖα, γιά τά ὁποῖα διατηρεῖται ἡ ὁνομασία τους. Ἀναφέρομε χαρακτηριστικά: α) Μετά τήν ἑνοποίηση τοῦ Νοσοκομείου Νίκαιας «ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ» καί τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου Δυτικῆς Ἀττικῆς «Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ», ἡ ὀνομασία διαμορφώνεται ὡς ἑξῆς: «Γενικό Νοσοκομεῖο Νίκαιας Πειραιᾶ «ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»-Γ.Ν. Δυτικῆς Ἀττικῆς «Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ» (ΑΡΙΘΜ.Υ4Α/ΟΙΚ.123791).

β) Τό Μαιευτήριο, «ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ» καί τό Γενικό Νοσοκομεῖο Ἀθηνῶν «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ», μετά τήν ἑνοποίηση διατηροῦν τἠν ὀνομασία τους ὡς ἐξῆς: «Γενικό Νοσοκομεῖο ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ- ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ» (ἀριθμ. Υ4α/οικ.123799).

Ἐπειδή τό ζήτημα γιά τήν πόλη τῶν Πατρῶν, εἶναι πολύ σοβαρό ἓνεκα τῆς σχέσεως τῆς πόλεως μέ τόν Ἃγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, ἀφοῦ παγκοσμίως ἡ Πάτρα εἶναι γνωστή, ὡς πόλη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καί ἐπειδή τό ὂνομα τοῦ Νοσοκομείου εἶχε δοθῆ πρός τιμήν τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων, μέ τόν ὁποῖον ὃλες οἱ γενηές τῶν Πατρινῶν συνδέθηκαν καί συνδέονται μέ βαθύ ἐσωτερικό πνευματικό δεσμό, καθίσταται ἀδήριτος ἡ ἀνάγκη νά ἀποκατασταθῇ ἡ ἱστορική ὀνομασία τοῦ Νοσοκομείου τῶν Πατρῶν καί θερμῶς παρακαλοῦμεν πρός τοῦτο, προστεθησομένης, ἐφ’ ὃσον κρίνετε, καί τῆς ὀνομασίας τοῦ ἂλλου Νοσοκομείου (τοῦ Νοσοκομείου Θώρακος «ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ»), ὡς ἒχει.

Ἡ διόρθωση μέ μιά κοινή Ὑπουργική ἀπόφαση, θά ἂρῃ τήν «ἀδικία» εἰς βάρος τοῦ Νοσοκομείου, ἀλλά καί τήν «προσβολή» πρός τόν Ἃγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, θά ἱκανοποιήσῃ δέ τά μέγιστα τόν Πατραϊκό Λαό.

Εἶμαι βέβαιος κ. Ὑπουργέ, ὃτι θά ἀποκαταστήσετε τήν «ἀδικία», ἡ ὁποία ἒγινε, μέ τήν προαναφερθεῖσα ἀπόφαση, ἱκανοποιώντας ἒτσι τό αἲσθημα τοῦ Πατραϊκοῦ Λαοῦ καί ὂχι μόνο.

Εὐχόμενος πᾶσαν εὐλογίαν παρά Κυρίου, διατελῶ

Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι ἀγάπης καί τιμῆς

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Πηγή: gnomip.gr, Ακτίνες

Ο δικτάτορας Ε. Χότζα, από την πρώτη στιγμή που πήρε την εξουσία, στόχευε με μίσος και βαρβαρότητα ν’ αφανίσει τους ανθρώπους με δημοκρατικά φρονήματα, καθώς και τη θρησκεία η οποία συγκέντρωνε στους Ναούς της το μεγαλύτερο μέρος του λαού. Για να τρομοκρατήσουν το λαό, άνθρωποι των γραμμάτων, δάσκαλοι, ιερείς και πρόκριτοι, δολοφονηθήκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και διαπομπεύτηκαν ως εχθροί του λαού και του κόμματος. Το καμπανάκι χτύπησε πένθιμα για τη θρησκεία στο Αλύκο και στις 10.04.1959, με τη σύλληψη των: Βασίλη Β. Παππά και Βαγγέλη Χρ. Δημόπουλο απ’ το Αλύκο και τον Πέτρο Μ. Λιώλη απ’ το Τσαούσι, προσωπικότητες με κύρος στο χώρο και συνάμα εκλεκτά μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής της Αγίας Βαρβάρας. Κατάσχεσαν τις περιουσίες τους και το ταμείο της εκκλησίας (185 χρυσές λίρες) όπου τις κατείχε ο επίτροπος Ευ. Δημόπουλος. Το τελευταίο χτύπημα κατά της θρησκείας και των Ναών ολοκληρώθηκε  με το νόμο 4337/13.11.1967, με τον οποίο καταργήθηκε η θρησκεία και θεωρούνταν ποινικό αδίκημα η πίστη στο Θεό. Συνεχίστηκαν πρωτοφανείς βανδαλισμοί και βιαιοπραγίες. Οι ιερείς αποσχηματίστηκαν, οι Ναοί γκρεμίστηκαν ή μετατράπηκαν σε αποθήκες και στάβλους.

Πέρυσι είχαν διοργανώσει «τσιμπούσι» με κρέας την ώρα του Επιταφίου

Τουριστική ατραξιόν χαρακτηρίζει το Αγιο Φως η περιθωριακή Ενωση Αθέων και λίγες μόλις ημέρες μετά την αποτυχημένη «φιέστα» στο Πάντειο επιστρατεύει, εν όψει της Ανάστασης και του Πάσχα, το προσφιλές θέμα της, το Αγιο Φως και τη μεταφορά του στην Ελλάδα, προκειμένου να συντηρηθεί στην επικαιρότητα.

Η έλευση του Αγίου Φωτός στην Ελλάδα από τα Ιεροσόλυμα αποτελεί εμμονή, όπως φαίνεται, των υπευθύνων των Αθέων, καθώς σχεδόν όλη η επιχειρηματολογία τους κατά της χριστιανικής θρησκείας κινείται γύρω από τη χλεύη του θρησκευτικού συναισθήματος των πολιτών. Η Ενωση Αθέων στην τελευταία ανακοίνωσή της, που κοινοποιήθηκε σε όλα τα κοινοβουλευτικά και μη κόμματα, πλην της Χ.Α., αλλά και στα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ, αναπτύσσει τη γνωστή επιχειρηματολογία και χαρακτηρίζει το Αγιο Φως «καντήλι-αρχηγό κράτους», ενώ σχολιάζει ως «όνειδος και ασυνέπεια» εκ μέρους του κράτους τη μεταφορά του στην Ελλάδα. Επίσης, επιτίθεται στα όργανα της συντεταγμένης Πολιτείας, χαρακτηρίζοντας τη μεταφορά και την υποδοχή του Φωτός «μια σκανδαλώδη δαπάνη» και «προσβλητική για τη νοημοσύνη των σκληρά φορολογούμενων πολιτών μιας πρακτικά χρεοκοπημένης χώρας».

Επιπλέον, η Ενωση Αθέων, χαρακτηρίζοντας το Αγιο Φως «τουριστική ατραξιόν», στρέφεται και κατά του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και επιχειρεί με ισοπεδωτικό τρόπο να απαξιώσει όχι μόνο την ύψιστη θρησκευτική αποστολή του, αλλά και τον ιδιαίτερα κρίσιμο εθνικό ρόλο που διαδραματίζει στην τόσο ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πέρυσι η Ενωση Αθέων λοιδόρησε και το θρησκευτικό αίσθημα των πολιτών, δείχνοντας πώς εννοεί την ανεξιθρησκεία, καλώντας σε «τσιμπούσια» με κρέας την ώρα του Επιταφίου τη Μεγάλη Παρασκευή.

Πηγή: Δημοκρατία

Από την ημέρα του ορισμού διεξαγωγής της τελευταίας αγωνιστικής την Μεγάλη Πέμπτη εκφράσαμε στον ΕΣΑΚΕ την αντίθεσή μας  για την ύπαρξη αγωνιστική δράσης την συγκεκριμένη ημέρα. Προσωπικά το θεωρώ ντροπή.

Έχουμε χάσει το μέτρο.

Δεν είναι δυνατόν ο Θεάνθρωπος να είναι στο Σταυρό και εμείς να παίζουμε μπάσκετ. Είμαστε ένα Ορθόδοξο κράτος με το 95% των πολιτών να είναι βαπτισμένοι Χριστιανοί. Το θεωρώ πρόκληση να παίζουμε μπάσκετ τη Μεγάλη Πέμπτη το απόγευμα και ο κόσμος να φωνάζει ή να πανηγυρίζει ή να βρίζει  τη στιγμή που ο Πατέρας όλων μας αφήνει τη τελευταία του πνοή πάνω στο Σταυρό.

Σέβομαι απόλυτα τον ΕΣΑΚΕ και τις δημοκρατικές διαδικασίες αλλά αν ήταν στο χέρι μου δεν θα άφηνα την ομάδα να κατέβει στο γήπεδο κι ας μηδενιζόταν κι ας χάναμε το στόχο των play-off.  Άλλωστε υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μας από τα play-off.

Όμως επειδή αυτό θα δημιουργούσε τεράστιο θέμα με την υπόθεση παραμονή και αθέμιτο ανταγωνισμό σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες δεν πρόκειται να το κάνουμε.

Εννοείται ότι προσωπικά την Μεγάλη Πέμπτη ΔΕΝ θα πάω στο γήπεδο. Η θέση μου και νομίζω η θέση όλων των φιλάθλων εκείνη την ημέρα δεν είναι στα γήπεδα αλλά δίπλα στον Εσταυρωμένο ζητώντας το έλεός Του.

Σχετκά άρθρα:

1. ΠΡΟΣΟΧΗ! Στέλνουμε όλοι email διαμαρτυρίας σε ΕΠΟ και ΕΣΑΚΕ για τις απαράδεκτες κινήσεις τους...

Περιῆλθαν εἰς γνώση μας οἱ δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν τὴν 8.3.2017 εἰς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν παρουσίαση τόμου συνεδρίου γιὰ τὸ 1821.

Ἐκφράζουμε τὴν βαθυτάτη θλίψη καὶ ἀπογοήτευσή μας γιὰ τὸ περιεχόμενο αὐτῶν τῶν ἀτυχῶν δηλώσεων εἰς ἄσχετη πρὸς τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους ἐκδήλωση!!!...

Ἐν ὄψει τῶν Ἁγίων ἡμερῶν δὲν ἐπιθυμοῦμε νὰ ἀπαντήσουμε δημοσίως ἐπὶ τοῦ θέματος.

Εὐελπιστοῦμε εἰς μία ἄμεσο ἀπ’εὐθείας συνάντηση μὲ τὸν Μακαριώτατο ἤ τὴν Ἱ. Σύνοδο ἤ καὶ τὴν Ἱεραρχία καὶ νὰ πρυτανεύσῃ ἡ σύνεση, νὰ προβληθῇ ἡ ἀντικειμενικὴ ἀλήθεια καὶ νὰ ἀρθοῦν παρεξηγήσεις, νίλες καὶ συμφορὲς γιὰ τὴν μητέρα Ἐκκλησία μας, ὁπότε θὰ ἀποφευχθοῦν οἱ πικρότατες δημοσιεύσεις πρὸς πλήρη ἀποκατάσταση τῆς βαναύσως διαστρευλωθείσης ἀληθείας.

Εἰς ἐνίσχυση τῶν ἀνωτέρω ἐπισυνάπτομε τὴν ἀπὸ 24.3.2017 ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ τοῦ δικηγόρου / συγγραφέως κ. Χαραλάμπους Ἄνδραλη «Το κοσμικό κράτος και το σαμποτάρισμα στο Τάμα του Έθνους», ἡ ὁποία ἀπηχεῖ τὰ πιστεύω τῶν ἀνιδιοτελῶν, ἰδεολόγων, ὑγίως ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικὰ σκεπτομένων καὶ βιούντων Ἑλλήνων!!!...

Εὐχόμεθα εἰς ὅλους Καλὴ Ἀνάσταση

Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν

Σωματεῖο Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους

Φωτεινὴ Γραμμὴ

Μέσα στὶς πυρετώδεις ἐργασίες ἀποχριστιανοποίησης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους[1], ὑπάρχουν ἀκόμη οἱ ἐθνικὲς ἐπέτειοι ποὺ μᾶς θυμίζουν ἀπὸ ποῦ ἐρχόμαστε καὶ ποὺ πᾶμε νὰ καταλήξουμε. Ἀπὸ Ἔθνος ἡρώων, σὲ ἔθνος μπαταχτσήδων! Καὶ δὲν ἐννοῶ ὡς πρὸς τοὺς ἐκ Δύσεως τοκογλύφους, ὅπως προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν τὰ ἐγχώρια ὄργανά τους. Μπαταχτσῆδες ὡς πρὸς τὸ χρέος μας στὸ Θεὸ καὶ τοὺς προγόνους μας.

Ὅταν ἕνας σοβαρὸς καὶ εὐσυνείδητος ἄνθρωπος ἔχει μία ὀφειλή, δὲν ἡσυχάζει ἡ συνείδησή του, ἂν δὲν ἐξοφλήσει ὁλοσχερῶς τὸ χρέος του[2].

Τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἔχει μία ὀφειλὴ σχεδὸν δύο αἰώνων, τὴν ὁποία κρατᾶ ἀνεξόφλητη, ἐκμεταλλευόμενο κουτοπόνηρα τὴ μακροθυμία τοῦ Εὐεργέτη του. Πρόκειται γιὰ τὸ τάμα τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ‘21 ποὺ καταγράφεται στὶς ἀποφάσεις τῆς Δ’ Ἐθνοσυνέλευσης τοῦ Ἄργους τοῦ ἔτους 1829, γιὰ τὴν ἀνέγερση μεγαλοπρεποῦς ναοῦ στὴν πρωτεύουσα τοῦ ἀπελευθερωμένου ἑλληνικοῦ κράτους, ἐπ’ ὀνόματος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Οἱ χριστιανοὶ ἀγωνιστὲς ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, πόρρω ἀπέχοντες ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς κοινωνικοὺς «ἐπαναστάτες», ἀπευθύνθηκαν γιὰ ἐνίσχυση στὸν πιὸ ἀξιόπιστο Σύμμαχο, τὸ Θεό, ὅταν τοὺς γύρισε τὴν πλάτη ἡ εὐρωπαϊκὴ Ἱερὴ Συμμαχία, οἱ πρόγονοι δηλαδὴ αὐτῶν ποὺ σήμερα μᾶς δανείζουν ἐπεμβαίνοντας στὰ ἐσωτερικά μας ζητήματα καὶ καταλύοντας κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν ἐθνική μας ἀνεξαρτησία.

Αὐτὴ ἡ ὀφειλὴ βαρύνει τὸν κάθε Ἕλληνα ξεχωριστὰ καὶ δὲν πρέπει κανεὶς νὰ ἀμελεῖ γιὰ τὴν ἐξόφλησή της, διότι κληροδοτήθηκε μαζὶ μὲ τὴν ἐλευθερία μας ἀπὸ τοὺς προγόνους μας, ποὺ δὲν τὴ βρῆκαν δεδομένη ὅπως ἐμεῖς, ἀλλὰ τὴν ἀπέκτησαν μὲ αἱματηρὲς θυσίες. Κι ἂν οἱ ἀστικὲς χρηματικὲς ὀφειλὲς τοκίζονται μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου, στὸ χρέος τῆς Ἑλλάδας δὲν ὑπάρχει τόκος, ἀλλὰ οὔτε καὶ παραγραφή.
Τὸ τάμα τῶν ἀγωνιστῶν ξεχάστηκε στὴν πορεία τῶν χρόνων καὶ θάφτηκε στὴν ἐθνικὴ λήθη, στὰ πλαίσια τοῦ ἐξευρωπαϊσμοῦ τῆς χώρας μας, μαζὶ μὲ τόσες ἄλλες εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τῶν πιστῶν Του ἀνθρώπων. Ὡστόσο, πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια, ἡ ἀξιέπαινη πρωτοβουλία τοῦ ζεύγους Ἀναγνωστοπούλου, ἐπανέφερε τὸ ζήτημα, γνωστοποιώντας τὸ τάμα σὲ πολὺ κόσμο, ποὺ μέχρι προτινὸς τὸ ἀγνοοῦσε.

Στὸ ἄκουσμα τῶν συζητήσεων γιὰ τὴν ἐκπλήρωση τοῦ τάματος, κάποιοι ἰσχυρίστηκαν ὅτι δὲν εἶναι καιρὸς νὰ μιλᾶμε γιὰ ἕνα τόσο δαπανηρὸ ἔργο ἐν μέσω σοβαρῆς οἰκονομικῆς κρίσης, ὅταν τόσοι συνάνθρωποί μας στεροῦνται τὰ ἀπαραίτητα. Παρόμοιο, ἐπιχείρημα εἶχε προβάλει καὶ ὁ Ἰούδας ὅταν ὑποκριτικὰ διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὴ «σπατάλη» τοῦ ἀκριβοῦ μύρου γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ, ἀντὶ νὰ χρησιμοποιηθεῖ γιὰ τὶς ἀνάγκες τῶν φτωχῶν[3].

Ἀλλὰ δὲν χρειάζεται νὰ ἀνησυχοῦν ἐκεῖνοι ποὺ «κόπτονται» γιὰ νὰ μὴ σπαταληθεῖ χρῆμα ἀπὸ τὰ κρατικὰ ταμεῖα. Οἱ εὐλαβεῖς καὶ εὐπατρίδες, Ι. καὶ Αἴκ. Ἀναγνωστοπούλου, ἔχουν δηλώσει ὅτι προτίθενται νὰ ἀναλάβουν ἐξ ὁλοκλήρου τὴ δαπάνη ποὺ θὰ χρειαστεῖ γιὰ τὴν ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τοῦ Σωτῆρος, χωρὶς νὰ ζητοῦν ἀπὸ τὸ κράτος τὴν παραμικρὴ ἐνίσχυση, παρὰ μόνο τὴν παροχὴ ἀδείας γιὰ τὴν ὑλοποίηση τοῦ ἔργου. Ἔτσι, οἱ ἀνησυχοῦντες μποροῦν νὰ μείνουν ἥσυχοι, καθὼς τὸ δημόσιο χρῆμα δὲν θὰ «σπαταληθεῖ» γιὰ τὸ Χριστό, ἀλλὰ θὰ παραμείνει γιὰ νὰ «ἐπενδυθεῖ» στὸ ἰσλαμικὸ τέμενος τοῦ Βοτανικοῦ, στὶς χορηγίες των gay prideκαὶ τῶν Μ.Κ.Ο., στη Eurovision, στὸν κομματικὸ στρατὸ τῆς ΕΡΤ κ.ο.κ.

Ἐνῶ, λοιπόν, ὑπάρχουν οἱ καλύτερες προϋποθέσεις νὰ πραγματοποιηθεῖ χωρὶς δημόσιο κόστος τὸ ἔργο, ἡ ἐκπλήρωση τοῦ τάματος συναντάει ἕνα βασικὸ ἐμπόδιο. Την πολιτικὴ βούληση νὰ ΜΗΝ πραγματοποιηθεῖ αὐτὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ προτεραιότητα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους.

Σχετικὰ μὲ τὸ θέμα, πολὺ ἄσχημη ἐντύπωση προκάλεσε ἡ πρωτοβουλία τοῦ γνωστοῦ γιὰ τὶς «προοδευτικές» του ἀνησυχίες, προέδρου τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης, νὰ ἀπαιτήσει ἀπὸ τοὺς λίγους βουλευτές του ποὺ ὑπέγραψαν ἐπερώτηση στὴ βουλὴ γιὰ τὸ τάμα τοῦ Ἔθνους, νὰ τὴν ἀποσύρουν ἄμεσα. Στὴν ἀδιανόητη αὐτὴ κίνηση, βρῆκε ὁμόφωνη συμμαχία στὰ ΜΜΕ, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἔγινε προσπάθεια νὰ γελοιοποιηθεῖ ἕνα τόσο σοβαρὸ θέμα καὶ νὰ ἀντιμετωπιστεῖ ἡ ἐθνικὴ ὑποχρέωση πρὸς τὸ Θεό, ὡς ἀναχρονιστικὸ ὅραμα τῆς χούντας! Εἶναι τόσο καταφανῆς ἡ ἔλλειψη ἐπιχειρηματολογίας αὐτῶν ποὺ σαμποτάρουν τὸ ἔργο, ποὺ μόνο μὲ τὴν περιφρόνηση καὶ τὴ γελοιοποίηση μποροῦν νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουν «πειστικά».

Δυστυχῶς, ἡ δημόσια ζωὴ[4] ἔχει κατακλειστεῖ ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ περιφρόνηση στὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἤθη καὶ μὲ δουλικὸ πρὸς τὴ δύση φρόνημα, κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωση ἐκείνων τῶν φραγκοσπουδασμένων χαρτογιακάδων ποὺ καταδίκασαν, ἐξόρισαν, φυλάκισαν ἢ καὶ ἐκτέλεσαν τοὺς εὐλαβεῖς ἐλευθερωτὲς τῆς Πατρίδας μας. Είναι ἑπόμενο νὰ μὴν αἰσθάνονται καμία ἠθικὴ ὑποχρέωση πρὸς τοὺς ἀγωνιστὲς μὲ τὶς «μεσσαιωνικὲς» ἀντιλήψεις.

Ἐκεῖνο, ὅμως, ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ δοῦν ἢ κάνουν πὼς δὲν βλέπουν οἱ «εὐαγγελιστὲς» τοῦ κοσμικοῦ κράτους, εἶναι ὅτι ὅσο ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τὰ ἰδανικά των προγόνων μας ὡς Ἔθνος καὶ ὡς κράτος, τόσο πλησιάζουμε στὴν πρὸ αὐτῶν ἐποχή, ὀδεύοντας μὲ μεγάλη ταχύτητα στὴν ἐπανισλαμοποίηση τῆς ἁγιοτόκου Ἑλλάδος [5].

Δὲν εἶναι, ὅμως, μόνο οἱ πολιτικοὶ ὑπεύθυνοι γιὰ αὐτὴ τὴν κατάσταση. Ἄλλωστε καὶ αὐτοὶ βγαίνουν μέσα ἀπὸ τὴν κοινωνία μας, ἡ ὁποῖα ειναι ἕτοιμη νὰ ἐπαναστατήσει γιὰ τὰ οἰκονομικά της συμφέροντα καὶ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴ δολοφονία τῶν πνευματικῶν της ἀξιῶν, ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν ἴδια τὴν ἐλευθερία, τὴν ὁποία εἶναι ἕτοιμη νὰ θυσιάσει ἀρκεῖ νὰ μὴ στερηθεῖ τὶς ὑλικὲς ἀνέσεις. Πως λοιπὸν θὰ βγοῦν σωστοὶ πολιτικοὶ καὶ πνευματικοὶ ἡγέτες ἀπὸ μία κοινωνία ἡ ὁποία δείχνει σὲ κάθε εὐκαιρία τὴν ἀχαριστία της πρὸς τὸ Θεό;

Ὅμως, ἡ κατάσταση αὐτὴ δὲν πρέπει νὰ συνεχιστεῖ. Ἡ ἄμεση ὑλοποίηση τοῦ τάματος τοῦ Ἔθνους εἶναι ἀναγκαία ὄχι μόνο γιὰ τὴν ἔκφραση τῆς εὐγνωμοσύνης μας πρὸς τὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀγωνιστὲς τῆς Ἑλλάδας, ἀλλὰ κυρίως για να ἀποτελέσει τὸ ἐφαλτήριο γιὰ μία νέα Χριστοκεντρικὴ πορεία τοῦ Ἔθνους, μακριὰ ἀπὸ τὰ φαντάσματα τῆς ἀρνησιπατρίας καὶ τῆς εὐρωλιγουριᾶς, ποὺ κατάντησαν τὴ χώρα μας «καρπαζοεισπράκτορα» τῶν μεγάλων δυνάμεων, κακέκτυπο ἡμιαυτόνομο κρατίδιο, με κόμπλεξ κατωτερότητας καὶ ντροπὴ γιὰ τὴ σπουδαία πνευματική του κληρονομιά.

Ἡ ζοφερὴ κατάσταση τῆς χώρας μας σὲ ὅλα τα ἐπίπεδα, μπορεῖ νὰ ἀλλάξει. Τὰ μέτωπα ποὺ ἔχει ἀνοίξει ὁ διάβολος γιὰ νὰ τυλίξει τὴν ἀνθρωπότητα καὶ συνακόλουθά το Ὀρθόδοξο Ἔθνος μας, μποροῦν νὰ σβηστοῦν μόνο μὲ τὴ «γόμα» τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ νομίζω ὅτι ἡ ἀποτελεσματικότερη ἀντίδρασή μας κατὰ τῆς σατανοκρατίας εἶναι περισσότερο ἡ πνευματικὴ-προσευχητικὴ ἀντιμετώπιση τῆς κατάστασης [6], πέρα ἀπὸ τὶς κατὰ τὸ δυνατὸ κοινωνικὲς ἀντιδράσεις, τὶς ὁποῖες δὲν πρέπει βέβαια νὰ ὑποτιμᾶμε καὶ γιὰ τὶς ὁποῖες, φρονῶ ὅτι θὰ ἀπολογηθοῦμε στὸ Θεὸ ἂν τὶς ἀμελήσουμε.

Ὁμοίως  καὶ ὁ συλλογικὸς - ἐθνικὸς ἀγώνας θὰ πρέπει νὰ κινηθεῖ σὲ αὐτὴ τὴν πνευματικὴ βάση. Ἡ προτεραιότητα τοῦ Ἔθνους θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τοῦ τάματος τῶν προγόνων μας, ὤστε να θρονιαστεῖ ὁ Χριστὸς στὴν πρωτεύουσα καὶ ὅλα τα σκοτάδια νὰ ἐξαφανιστοῦν. Ἂν αὐτὸ δὲν γίνει, δὲν πιστεύω ὅτι θὰ κάνουμε οὔτε ἀρχὴ γιὰ νὰ ἀντιστρέψουμε τὸ ἀρνητικὸ κλίμα τῆς μιζέριας καὶ τῆς κακομοιριᾶς ποὺ κυριαρχεῖ ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια στὴ χώρα μας.

Αὐτὲς οἱ γραμμές, ἐπειδὴ ἀναμφίβολα εἶναι ἐκτός του πλαισίου τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας, δὲν γράφτηκαν γιὰ νὰ πείσουν τοὺς ἁρμοδίους, ἀλλὰ εἶναι μία προσπάθεια ἐνημέρωσης τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχουν τὴν ἐλπίδα τοὺς τὸ Θεὸ – καὶ αὐτοὶ δὲν εἶναι λίγοι - καὶ δὲν περιμένουν τὴ σωτηρία οὔτε ἀπὸ τὴν Ε.Ε, οὔτε ἀπὸ τὰ κόμματα, οὔτε ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἀνθρώπινη παρέμβαση. Ἐπειδὴ ὁ πολὺς κόσμος ἀγνοεῖ ἐντελῶς τὴν ὑπόθεση τοῦ ἐθνικοῦ τάματος, εἶναι χρέος ὅλων μας τουλάχιστον ἡ ἐνημέρωση καὶ ἡ εὐαισθητοποίηση τῶν καλοπροαίρετων ἀνθρώπων, ὥστε νὰ ἀκολουθήσει ἡ λαϊκὴ πίεση πρὸς τοὺς ἁρμοδίους, πολιτικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα, γιὰ νὰ ἀρχίσουν νὰ ἀσχολοῦνται σοβαρὰ μὲ αὐτὴ τὴν ὑπόθεση ποὺ δὲν εἶναι καν στὰ σχέδιά τους, ἂν καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἐθνικὴ προτεραιότητα.

Εἴθε ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ φανοῦμε εὐγνώμονες καὶ νὰ ἑορτάσουμε τὰ διακόσια χρόνια ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης στὸν ὑπέρλαμπρο ναὸ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ τῶν Ἀθηνῶν.

_____________________________

[1] Ἐνδεικτικά: "Ἄνομο" συνέδριο τοῦ Ποταμιοῦ ὑπὲρ τοῦ οὐδετερόθρησκου Κράτους! Και Παντεῖο: Ἀνίερη φιέστα μὲ στόχο τὴν Ἐκκλησία!
[2] Ἀλλὰ καὶ ἂν εἶναι ἀσυνείδητος, μεριμνᾶ τουλάχιστον γιὰ νὰ ἀποδώσει ἔγκαιρα ἕνα μέρος τῆς ὀφειλῆς, φοβούμενος τὴν αὔξηση τοῦ χρέους ἀπὸ τοὺς τόκους καὶ πολὺ περισσότερο τὴν προσφυγὴ τοῦ δανειστῆ του στὴ δικαιοσύνη, γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τοῦ δικαιώματός του.
[3] Ἰωάν. 12, 4-6
[5] Προάγγελο αὐτῆς τῆς ἐπιδίωξης, ἀποτελεῖ ἡ σπουδὴ τοῦ συνόλου σχεδὸν τῶν πολιτικῶν κομμάτων γιὰ τὴν κατασκευὴ δημοσία δαπάνη μεγάλου τεμένους στὴν Ἀθήνα, τὴ στιγμὴ ποὺ ὄχι μόνο δὲν συζητεῖται, ἀλλὰ σαμποτάρεται ἡ κατασκευὴ τοῦ Ὀρθοδόξου Ναοῦ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ μὲ ἰδιωτικὲς δαπάνες!
[6] Ἄλλωστε, στὴν πραγματικότητα ὁ ἀγώνας μας δὲν εἶναι ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀντιστρατεύονται τὴ σωτηρία μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι τελικά τα μεγαλύτερα θύματα, ἀλλά προς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις (Ἐφεσ. 6, 12)

Πηγή: Ακτίνες, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό