«Μέσα στη ζούγκλα της υλικότητας ξεχνά πως ο θάνατος τον περιμένει στη γωνία»

Ρώτησε ο Αββάς Παμβώ τον Αββά Αντώνιο: «Τι να κάνω;».

Όλα τα τάγματα των απ’ αιώνος Αγίων Προφητών, Αποστόλων, Πατριαρχών, Μαρτύρων, Οσίων, έλαβαν χάριτες και δόξες από τον επουράνιο Θεό για τις αρετές που είχαν. Ποτέ όμως δεν έφθασαν να λάβουν εκείνες τις χάριτες, τις οποίες έλαβε η Θεοτόκος από τον Υιό της και Θεό.

Είπε ο Αββάς Αντώνιος στον Αββά Ποιμένα

– Γέροντα, ὅταν ἕνας δὲν ἔχη ἀνάγκη, ἀλλὰ προσποιῆται ὅτι ἔχει, πρέπει νὰ τὸν βοηθήσουμε;

Μιλάει ο όσιος Παΐσιος για τα δικαιώματα του διαβόλου, του ξεπεσμένου αυτού πονηρού πνεύματος, πάνω στον άνθρωπο.

Είπε ο Αββάς Αντώνιος στον Αββά Ποιμένα

Όλοι όσοι αγαπάμε τα παιδιά νιώσαμε σφίξιμο στις ψυχές μας, όταν είδαμε κάποιες από τις εικόνες, που είχαν κρεμαστεί σε έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης αποτελούσαν, στην ουσία, έργα τέχνης που προσβάλλουν την πίστη μας και τον πολιτισμό μας.

Ἐπειδή οἱ ἀνθρώπινες εὐκολίες ξεπέρασαν τὰ ὅρια, ἔγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οἱ μηχανές, πλήθυνε ὁ περισπασμός, ἔκαναν καὶ τὸν ἄνθρωπο μηχανή, καὶ τώρα οἱ μηχανές καὶ τὰ σίδερα κάνουν κουμάντο καὶ τὸν ἄνθρωπο. Γι' αὐτὸ ἔγιναν καὶ οἱ καρδιές τῶν ἀνθρώπων σιδερένιες.

Ρώτησε κάποιος τον Αββά Αντώνιο, λέγοντας: – «Τι να τηρήσω, για να είμαι αρεστός στον Θεό;».