Η αμαρτία διαστρέφει το θείο κάλλος της εικόνας της ψυχής και του σώματος και την καθιστά δύσμορφη και αισχρή· γιατί, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος: «όπως ακολουθούν οι σκιές τα σώματα, έτσι και οι αμαρτίες ακολουθούν τις ψυχές, απεικονίζοντας με σαφήνεια τις πράξεις τους».

Πρώτος στην Ιστορία της Αποκαλύψεως του Ιησού, ο γηραιός Πρεσβύτης Συμεών, ο Θεοδόχος, ήταν εκείνος, που, την ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού, αφού «εδέξατο το παιδίον εν ταις αγκάλαις αυτού»,

Άλλοτε πάλιν απήλθον προς τίνα παλαιόν γέροντα καλόν και ενάρετον, μεγάλως δε με ούτος ηγάπα. Και ην ιδιώ­της μεν τω λόγω, πεφωτισμένος δε τη γνώσει και βα­θύς τη καρδία, και τα υπό της χάριτος αυτώ χορηγούμενα ελάλει.

Ἀνησυχεῖτε με τί θά τραφοῦν οἱ ἄνθρωποι, ὅταν πολλαπλασιαστοῦν στή γῆ; (Εἰσαγωγὴ – Ἐπιμέλεια – Ἀντιγραφή: Σάββας Ἠλιάδης – Δάσκαλος)

Εν μιά των ημερών απήλθον εις κέλλαν τινός αδελφου αγίου και ανέκλινα εμαυτόν είς τόπον τινά, δια την ασθένειαν μου, ίνα επιμέλειαν μου ποιήσηται δια τον Θεόν ου γαρ είχον εκείσε τίνα γνώριμον.

Η μοίρα όλων των ανθρώπων στη γη – μοίρα αναπόφευκτη για οποιονδήποτε άνθρωπο – είναι ο θάνατος. Τον φοβόμαστε σαν τον πιο σκληρό εχθρό» κλαίμε πικρά για όσους αρπάζει από μας, αλλά περνάμε τη ζωή μας λες και θάνατος δεν υπάρχει διόλου, λες και είμαστε αιώνιοι πάνω στη γη.

Η Κυριακή μυστήριον εστί της γνώσεως της αληθείας, ήτις μετά σαρκός και αίματος ου προσδέχεται, καν υπέρκειται των ενθυμήσεων.

Η αποκρυφιστική διδασκαλία για τη μετά θάνατον ζωή, παρότι καταλήγει να απέχει πολύ από την αλήθεια των πραγμάτων, εντούτοις έχει πράγματι ως αφετηρία μία αναμφισβήτητη Χριστιανική αλήθεια:

Ουκ έστιν έννοια αγαθή, μη ούσα εκ της χάριτος της θείας, εμπίπτουσα εν τη καρδία, και ουκ εστί λογισμός πονηρός προσεγγίζων τη ψυχή, ει μη προς πειρασμόν και πείραν.

Η πίστις η θυρα εστί των μυστηρίων. Καθάπερ γαρ οι σωματικοί οφθαλμοί τοις αισθητοίς πράγμασιν, ούτω και η πίστις τοις οφθαλμοίς τοις κρυπτοίς. Εν τοις νοεροίς οφθαλμοίς οφθαλμούς μεν δυο ψυχικούς κεκτήμεθα, καθώς λέγουσιν οι πατέρες, καθάπερ τους δυο οφθαλμούς του σώματος, και ουχ η αυτή χρεία της θεωρίας εν εκάστω.