Ο άγιος Σισώης ο Μέγας (εορτάζει 6 Ιουλίου). Έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. και ανήκει στην πρώτη γενιά μεγάλων ασκητών που ακολούθησε το Μέγα Αντώνιο.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ γεννήθηκε στην πρωτεύουσα του Πόντου Τραπεζούντα μεταξύ των ετών 927-930. Οι γονείς του ήσαν πλούσιοι και ευγενείς. Το όνομα του ήταν Αβραάμιος. Ο πατέρας καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η μητέρα από την Κολχίδα του Πόντου. Πριν γεννηθεί, ο πατέρας απέθανε και λίγο μετά τη γέννηση του, και η μητέρα απήλθε από τον παρόντα κόσμο.

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιουλίου 1679

Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Κλειστός της Ευρυτανίας. Εκεί έμαθε τα ιερά γράμματα και σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός και αξιώθηκε και του χαρίσματος της ιερωσύνης. Κατόπιν πήγε στο Άγιον Όρος, όπου εγκαταστάθηκε μαζί με άλλους δύο μοναχούς στο Κουτλουμουσιανό κελί του Αγίου Γεωργίου. Στο Άγιον Όρος ζούσε με άκρα άσκηση και καθαρότητα. Όμως μέσα στην καρδιά του άναψε ο θείος πόθος, υπέστη την καλή αλλοίωση και θεωρούσε ότι η νηστεία, η αγρυπνία, τα δάκρυα, το πένθος, η ακτημοσύνη και συνολικά κάθε αρετή ήσαν ανάξια προσφορά στον Χριστό και ότι το μόνο αντάξιο της αγάπης του Χριστού, που θυσιάστηκε για μας, ήταν το να χύσει το αίμα του γι’ Αυτόν.

Οι πατέρες του Όρους που τους φανέρωνε τον σκοπό του τον εμπόδιζαν, φοβούμενοι την ασθένεια της σαρκός αλλά ο μακάριος, μην υπομένοντας πλέον τον υπέρ του Χριστού διακαή έρωτα, έφυγε από το Άγιο Όρος και ήρθε στη Θεσσαλονίκη, όπου παρουσιάστηκε μπροστά στον Τούρκο δικαστή.

Άρχισε να του μιλάει για τον Χριστό, το φως και την αλήθεια της χριστιανικής πίστης και να προσκαλεί τον ίδιο και τους άλλους μουσουλμάνους να βαπτισθούν για να σωθούν. Ο δικαστής τον θεώρησε παράφρονα και τρελό και διέταξε τους υπηρέτες του να τον δείρουν και να τον πετάξουν έξω.

Ο άγιος λυπήθηκε πολύ που δεν πέτυχε να εκπληρώσει τον πόθο του για μαρτύριο και αναχώρησε με μεγάλη προθυμία για την Κωνσταντινούπολη, με σκοπό να ελέγξει και εκεί τους ματαιόφρονες. Έγραψε το κήρυγμά του σ’ ένα χαρτί, πήγε στο παλάτι και ζήτησε από τους γραφείς να το μεταφράσουν στα τούρκικα, για να το δώσει στον Βεζύρη. Αυτοί όμως δεν ήξεραν ελληνικά και δεν μπορούσαν να καταλάβουν το περιεχόμενο. Βρέθηκε όμως εκεί κάποιος εξισλαμισμένος χριστιανός ο οποίος το διάβασε και τους το εξήγησε. Εκείνοι όταν άκουσαν ότι στο κείμενο απορρίπτεται η πίστη τους και ο Προφήτης ενώ παράλληλα προβάλλεται ο Χριστός και προσκαλείται ο Βεζύρης και όλοι οι μουσουλμάνοι να γίνουν χριστιανοί για να σωθούν, τον έβρισαν άσχημα και τον έδιωξαν. Κάποιοι χριστιανοί που έτυχε να ευρίσκονται εκεί για δική τους υπόθεση διαμαρτυρήθηκαν για τη συμπεριφορά των γραφέων και ζήτησαν να μάθουν για την υπόθεση. Τότε ένας φρουρός τους έδωσε να διαβάσουν το γράμμα και να ειπούν στον καλόγηρο να φύγει γιατί αν το μάθαινε ο βεζύρης ή θα τον έκαιγε ή θα τον έβαζε στο κάτεργο. Οι Χριστιανοί φοβήθηκαν και του είπαν να φύγει για να μη θανατωθεί. Ο άγιος μόλις άκουσε τις συμβουλές τους απάντησε: μα εγώ γι’ αυτόν μόνο τον λόγο ήρθα εδώ, για να χύσω το αίμα μου για τον Χριστό. Μόλις τ’ άκουσαν οι χριστιανοί έτρεξαν να φύγουν μήπως συλληφθούν και αυτοί ενώ ο άγιος μάρτυρας πήρε το χαρτί και κυριολεκτικά όρμησε να το δώσει στον βεζύρη, εκεί που καθόταν και που έκρινε τις διαφορές των προσερχομένων. Τον ακολουθούσαν χτυπώντας τον οι φρουροί του βεζύρη. Όταν έφθασε μπροστά του, τον ρώτησε ήρεμα ο βεζύρης ποιος είναι και τι θέλει. Ο άγιος του απάντησε ήρθα εδώ για την δική σου σωτηρία. Να σε οδηγήσω ν’ αφήσεις την πλάνη που ακολουθείς, να πιστέψεις στον αληθινό Θεό, τον γλυκύτατό μου Ιησού Χριστό, να βαπτισθείς και να κληρονομήσεις τη βασιλεία των ουρανών. Ο βεζύρης όταν τ’ άκουσε αρχικά εξεπλάγη, ύστερα άρχισε να τον ρωτά: μήπως σε έστειλε ο Πατριάρχης των Ρωμαίων να με διδάξεις; Κατόπιν τον ρώτησε: μήπως είσαι τρελός ή μεθυσμένος; Ο άγιος του απάντησε: ούτε τρελός ούτε μεθυσμένος είμαι, εξάλλου δεν έφαγα τίποτα σήμερα, και, ακριβώς επειδή έχω σώο τον νου μου, ήρθα να σε διδάξω να αφήσεις αυτά που πιστεύεις, για να μη κολασθείς. Τότε ο βεζύρης, βλέποντας τη σταθερότητά του, αναζητούσε τρόπο να του σαλεύσει το φρόνημα. Προσπάθησε λοιπόν να μεταπείσει τον άγιο με υποσχέσεις και κολακείες. Όταν είδε πως δεν κατάφερνε τίποτε, τον έστειλε στον μουφτή. Μπροστά στον μουφτή επανέλαβε ο μάρτυρας όσα είχε ειπεί στο βεζύρη και περισσότερα ακόμη, με αποτέλεσμα ν’ ανάψει από τον θυμό ο μουφτής, να τον διακόψει και να διατάξει τον αποκεφαλισμό του στη συνοικία του Φαναρίου, όπου κατοικούσαν Χριστιανοί και πολλοί καλόγηροι. Ο άγιος ακολούθησε τον δήμιο με τόση χαρά και αγαλλίαση, που φαινόταν σαν να πετούσε στον αέρα, αστράφτοντας από την ένδοξη χαρά της ψυχής του. Μόλις έφτασαν μπροστά στην πύλη του Πατριαρχείου, γονάτισε, έκανε τον σταυρό του, ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωσε να συγκαταριθμηθεί με τους Μάρτυρές Του και κλίνοντας την κεφαλή αποκεφαλίστηκε από τον δήμιο και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. Είθε με τις πρεσβείες του ν’ αξιωθούμε και εμείς της Βασιλείας των Ουρανών.

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

ΧΘΕΣ, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ ἑορτὴ τῶν 2 κορυφαίων ἀποστόλων, Πέτρου καὶ Παύλου. Σήμερα ἡ ἑορτὴ συνεχίζεται· εἶνε ἡ ἑορτὴ ὅλων μαζὶ τῶν 12 ἀποστόλων.

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐγεννήθηκε στὴ μικρὴ πόλη Βηθσαϊδὰ κοντὰ στὴ λίμνη Γεννησαρέτ, ὅπου ἀσκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ἁλιέως μὲ τὸν ἀδελφό του Ἀνδρέα, κληθέντα καὶ αὐτὸν στὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα, καὶ μὲ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ζεβεδαίου Ἰάκωβο καὶ Ἰωάννη, γενόμενους ἐπίσης Ἀποστόλους. Τὸ ὄνομά του ἀπαντᾶ στὴν Καινὴ Διαθήκη ὑπὸ τέσσερις τύπους: α. Συμεὼν (ἐκ τοῦ Sim Un, σημιτικοῦ τύπου). β. Σίμων (κοινότερος τύπος, ἐξελληνισμένη σύντμηση τοῦ προηγούμενου). γ. Κηφᾶς (ἀπὸ τὸ ἀραμαϊκὸ Kepha, ποὺ σημαίνει πέτρα). δ. Πέτρος (παράφραση τῆς προηγούμενης ἀραμαϊκῆς ἐπωνυμίας, ἡ ὁποία ἐδόθηκε στὸ Σίμωνα ἀπὸ τὸν Χριστό).

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἡ ἡρωικότερη ἀποστολικὴ μορφὴ τῆς πρώτης Χριστιανικῆς περιόδου, ὑπῆρξε ὁ κατ’ ἐξοχὴν Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὁ μοναδικὸς διδάσκαλος καὶ ὁ σπουδαιότερος παιδαγωγὸς τῆς Οἰκουμένης, ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἀγωνιστὴς καὺ φυτουργὸς τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζονται μὲ τὸ μεγαλύτερο θαυμασμὸ καὶ ἐξυμνοῦν μὲ τὰ καλύτερα λόγια τὴν προσωπικότητά του, τὸ καταπληκτικὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο του καὶ τὴ μοναδικὴ διδασκαλία του. Μάλιστα ὁ κυριότερος ἑρμηνευτής του, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐκ τῶν κορυφαίων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εὔστοχα τὸν χαρακτηρίζει ὡς «τὸν πρῶτον μετὰ τὸν Ἕνα» καὶ συνιστᾶ «μὴ θαυμάζειν μόνον ἀλλὰ καὶ μιμεῖσθαι τὸ ἀρχέτυπον τοῦτο τῆς ἀρετῆς». Ἄριστος γνώστης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ παιδείας, ἔφερε τὸ ἀληθινὸ φῶς τῆς θεογνωσίας, τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴ Δύση.

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, μετὰ τὴν χθεσινὴ ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς, ποὺ ἑωρτάσαμε τὸ γεγονὸς τῆς καθόδου τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐπάνω στοὺς ἀποστόλους, ἔχουμε ἄλλη ἑορτή

Αύριο, αγαπητοί μου, είναι η δεσποτική εορτή της Αναλήψεως , εορτάζει ό δεσπότης, ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ό άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός τον έλεγε «ό γλυκύτατος αυθέντης και Δεσπότης» (διδ. Α') - τι ωραία φράσης!

Η Εθιά, η πατρίδα του πατρός Ευμενίου, είναι ένα ορεινό χωριό στα νότια του νομού Ηρακλείου Κρήτης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 740μ. και απέχει από το Ηράκλειο 38 χλμ.

Πρόμαχος της Ορθοδοξίας. Θιασώτης του ασκητισμού, αντιαιρετικός συγγραφέας με αγιότητα βίου και αγωνιστικό φρόνημα ασυνήθιστο. Να τι χαρακτηρίζει τη ζωή του μεγάλου τούτου πατέρα της Κυπριακής Εκκλησίας, που σύμφωνα με τον άγιο Ιερώνυμο είναι «το τελευταίο λείψανο της αρχαίας ευσέβειας».